De Catalaanse autonome provincie van Spanje blijft toestemming aan Madrid vragen om onafhankelijk te mogen worden. Het ongelofelijke verhaal van een geïndoctrineerd volk, dat maar niet voor zichzelf durft op te komen en de echte stap naar onafhankelijkheid niet durft te zetten.
Na 1 oktober, de dag van het referendum, waarbij meer dan 2 miljoen Catalanen stemden voor onafhankelijkheid van Madrid, wachtte Puidgemont bijna twee weken voordat hij de onafhankelijkheid uitriep. Hij vroeg om een dialoog die hij niet kreeg, hij wilde perse de zegen van Madrid voor de onafhankelijkheid.
Daarna kwam zijn regering niet in actie. Zij gaven het onafhankelijke Catalonië geen vorm, bijvoorbeeld door de gehate Guardia Civil naar Madrid terug te sturen, de grenzen met Spanje te sluiten en het ambtenarenapparaat de keuze te geven tussen werken voor de nieuwe republiek of ontslag.
De Catalaanse regering deed na de afkondiging van de onafhankelijkheid NIETS, zij wachtten op de dingen die komen zouden, zij wachtten op de Spaanse reactie!
Spanje antwoordde ‘Nee’, intimideerde de ambtenaren in de Catalaanse provincie en riep de nog niet uitgeweken regeringsleden op zich te melden in de Spaanse hoofdstad. Dat bevel volgden zij gehoorzaam op. Daarna werden zij allemaal vastgezet in gevangenissen rond Madrid.
Crime of sedition requires a deployment of violence or overthrow of high institutions, what Catalonia wants is to leave not overthrow Spain #Freedom11N pic.twitter.com/dd3KnA05c5
— 15MBcn_int (@15MBcn_int) 11 november 2017
Het enige wat de Catalanen, hoe vredelievend ook, wel deden was massaal protesteren tegen de gevangenneming. Voor de rest gebeurde er niets. Spanje voert ondertussen de druk op. Er zijn een achttal leraren gearresteerd omdat zij hun leerlingen hebben onderwezen over het gehouden referendum en dat mag niet van Madrid en het dagvaardt de parlementsvoorzitter. Ook de parlementsvoorzitter luistert naar het bevel uit Madrid en meldt zich daar, waar ook zij opgesloten wordt en na een dag weer vrijkomt na betaling van een borgsom.
Premier Puidgemont is uitgeweken naar Brussel, en heeft zich na een Spaans aanhoudingsbevel bij het Belgische gerecht gemeld. De Belgen bepalen volgende week wat het lot is van de premier en een aantal leden van zijn kabinet. Puidgemont en zijn groepje hebben niet geluisterd naar de oproep van Spanje om zich in Madrid te melden. Voor het eerst zien we een lichte opstandigheid bij de Catalaanse bestuurders.
Begin deze week was er sinds 1 oktober de tweede algemene staking in Catalonië, tegen de gevangenneming van de regeringsleden. En ook op zaterdag kwamen honderdduizenden mensen de straat op om te protesteren voor een vrij Catalonië.
State repression has not stopped the movement for a Catalan Republic, on the contrary. #Barcelona #freedom11 pic.twitter.com/9Blozjp3YX
— 15MBcn_int (@15MBcn_int) 11 november 2017
Wonderlijk genoeg gaan de Catalanen geen stap verder, alsof ze niet weten wat de volgende stap is nadat een land zichzelf onafhankelijk heeft verklaard. Een andere verklaring hiervoor is hun eerbied voor het Madrileense gezag. Hun echte baas woont blijkbaar nog steeds in de Spaanse hoofdstad.
Voor 21 december heeft Spanje voor Catalonië nieuwe verkiezingen uitgeschreven. Opnieuw luisteren de Catalanen en bereiden de stemgang voor. Naar verwachting zal massaal op de onafhankelijkheidspartijen worden gestemd. Maar ook dan zal Spanje dit verzoek naast zich neerleggen en is Catalonië even ver als nu.
De Catalanen durven de echte stap naar onafhankelijkheid niet te zetten. Het is net alsof ze iedere keer een aanloopje nemen en dan weer afhaken uit angst voor de macht van Spanje of hun represailles. Spanje zal nooit toestemming geven om zich af te scheiden, dus het zal tegen hun zin moeten gebeuren. De vraag is hoe lang de Catalanen zich nog laten onderdrukken, want de repressie neemt toe om hen in het gareel te houden. Voorlopig lukt dit met wat Spaanse bluf wonderwel!
Rob Vellekoop, 12 november 2017
