Afgelopen maandag hebben tienduizenden werknemers van in de Duitse metaalindustrie het werk neergelegd. Giganten als ThyssenKrupp en autoproducent Porsche waren slechts twee van de 360 bedrijven die getroffen werden door een staking. Zo’ n 75.000 staakten en de metaalvakbond IG Metall heeft met een volledige staking gedreigd als aan de eisen niet wordt voldaan.
De bond eist een 6% loonsverhoging voor 3,6 miljoen werknemers en arbeidstijdverkorting als werknemers dit willen van 35 naar 28 uur per werkweek. Daarnaast wil de bond 230 euro verhoging voor degenen die voor ouders of kinderen moeten zorgen.
De export industrie floreert en de werkloosheid is laag. Voor de bonden is dit de uitgelezen mogelijkheid om hogere lonen en betere voorwaarden te eisen. De druk van werklozen buiten de poort is er niet meer, dit verschaft de werknemers een sterke uitgangspositie.
In Duitsland is het aantal vacatures in de metaal industrie hoger dan het officiële werkloosheidscijfer. Ongeveer 22% van de bedrijven is niet in staat de vacatures in te vullen.
Economische groei, bezuinigingen en onvriendelijkheid van de bazen overtuigt de werknemers steeds meer om voor hun rechten te vechten.
Net als in Nederland is het Duitse loongebouw gevestigd op de samenwerking tussen werkgevers, werknemersbonden en de overheid. Net als in ons land houden de bonden waarschuwingsstakingen als CAO’s vernieuwd moeten worden. Voor het eerst in tien jaar is de lengte van de werkdag weer inzet van strijd.
Volgens de bonden is het duidelijk dat de bedrijven grote winsten maken en dat niet de werknemers hiervan profiteren, maar de aandeelhouders dankzij stijgende aandelenprijzen samen met de salarissen voor het management.
Het zou voor de positie van de werknemers in de West-Europese landen een opsteker van jewelste zijn als de Duitse bond een overwinning behaalt op de werkgevers.