Vandaag tussen 17.30 en 18.30 uur krijg ik de gelegenheid op de ‘groene zeepkist’ in Het Groene Huis met een twee minuten durende pitch mijn duurzaam verhaal te doen. De kist zelf is groen van kleur, maar niet glad. De aanwezigen in het ‘groen café’ zijn bereidwillig en vriendelijk. Even weg van de agressieve debatten structuur waarin je als kandidaat raadslid verstrikt zit, ook al heb ik me nog zo voorgenomen niet aan dat circus mee te doen. Er zijn nog 20 dagen te gaan, ieder stukje publiciteit kan het positieve verschil maken.
Ik heb nog nooit op een zeepkist gestaan. In Hyde Park, Londen, waar redenaars zich verheffen boven het publiek om hun rede te houden heb ik sterren bezig gezien. Daartoe reken ik mezelf niet. Ik kan soms passend wat woordjes achter elkaar uitspreken. Daarom heb ik mezelf een hulpmiddel gegeven.
Het is om nog een andere reden aangenaam, slechts een handvol concurrenten gaat ook de kist op. Van de dertien andere mededingers naar de gunst van de de burger is nog niet de helft komen opdagen. Gelet op het min zes vries weer zitten die lekker thuis bij de haard. Dat maakt de sfeer bij ons in een klap minder grimmig en vijandig. Dit keer zijn we geen gladiatoren, maar zeepkist bestijgers. Dat voelt een stuk beter.
Natuurlijk zijn er concurrenten die ook hier de grens van de mogelijkheden aftasten. Een enkeling heeft aan de twee minuten spreektijd niet voldoende en dendert hier zonder enige gene overheen, waarna hij of zij na enkele minuten de opdracht krijgt er echt een eind aan te maken. Maar ook deze terechtwijzingen verlopen in een prettige sfeer.
Ik betrap mezelf erop dat politiek bedrijven ook op een vriendelijke, misschien wel groene manier, kan gebeuren. Je hoeft elkaar niet te bestrijden en te overwinnen, of neer te sabelen. Het is blijkbaar mogelijk even het woord te nemen en elkaar te vertellen op welke manier je denkt duurzaamheid na te streven.
De pitch, slecht Nederlands voor een beknopte presentatie, die ik heb voorbereid, staat op een briefje. Ik heb mezelf verplicht mijn presentatie uit te schrijven, want voor ik er erg in heb, zijn de twee minuten voorbij en ben ik niet verder gekomen dan mezelf voor te stellen. Tijdens de voorbereiding weet ik natuurlijk ook niet dat ik later in alle rust mijn verhaal mag doen.
Mijn beknopte presentatie op de zeepkist begint met:”De toekomst lacht ons toe.” En vervolgens som ik op wat er allemaal staat te gebeuren in ons voordeel en dat van de natuur. Want dat idee maakt me blij en stemt me goed.
Nou, ok dan mijn tekst, zonder de aanvullingen die ik op de zeepkist erbij verzon. Ik vind dat je als lezer best mag weten waarmee ik in mijn schaarse vrije tijd naast DLM Plus volschrijven, bezig ben.
….Als het aan Vrede en Recht ligt dan….
Zal het fossiele aardgas vervangen zijn door waterstofgas
(Ad van Wijks idee om zonne- en windenergie op te slaan in Groningen en dit met behulp van het bestaande aardgasnetwerk te verspreiden over NL). Als de landelijke overheid niet meegaat, kan Amersfoort net als Groningen toch overgaan op waterstof als buffer om wind/zonne-energie in op te slaan.Zonnepanelen sieren bijna ieder dak in Amersfoort en wekken elektriciteit op.
Amersfoort voert naast de euro een lokale munt de kei in, versterkt hiermee de Amersfoortse gemeenschap, waardoor plaatselijke initiatieven zoals de Nieuwe Graanschuur nog beter uit de verf komen en veel meer navolging krijgen. Met als gevolg steeds minder plastic verpakkingsafval en meer lokaal groente en fruit in de winkelschappen.
Amersfoort houdt vast aan ‘steen blijft steen en groen blijft groen’, de bevolking blijft stabiel op 160.000. De grenzen aan de groei.
Amersfoort stimuleert dat groene grasvlakten worden omgetoverd tot voedselbossen. Deze vorm van duurzame landbouw kan aan de hele bevolking ten goede komen. Denk aan educatie en voedselvoorziening, ook aan minder kosten groenbeheer. (Natuurlijk kan ik de verleiding niet weerstaan toch even nog uit te wijden over het voedselbos, het is ook zo’n geweldig idee!)
De insectenstand groeit weer dankzij een verbod op insecticiden, herbiciden en pesticiden en door vooral minder vaak te maaien en de natuur zijn gang te laten gaan.
Blunders als bestrijding van de Japanse duizendknoop met glyfosaat en de westelijke rondweg behoren definitief tot het verleden. De stad Amersfoort legt prioriteit bij een gezond leefmilieu. (Akkoord, toch nog even een onvriendelijke uithaal in de richting van de coalitie van CU, VVD, D66 en PvdA, die voor deze grondwatervergiftiging en luchtverontreiniging verantwoordelijk zijn).
Rob Vellekoop, 1 maart 2018
