Zonder in details te treden over mijn computers wil ik graag met jullie delen hoe ons aller computerleven er uit zal gaan zien na de WIVD (sleepnetwet). Zeker geen kommer en kwel, maar wel oppassen en vooral nieuwsgierig blijven kijken naar wat er digitaal passeert. Laten we beginnen met de sleepnetwet, die naar ik volgens de AIVD voorman op tv bij Radar, niet zo mag noemen. Deze sleepnetwet zal voor iedere afwijkende internetgebruiker heel wat leven op het net teweeg gaan brengen.
Want dat limietloos binnenhengelen van alle mogelijke data, is niet de enige bevoegdheid die de spionnen officieel sinds 1 januari van dit jaar hebben (en daarvoor natuurlijk al vele jaren illegaal toegepast, daaraan twijfelt natuurlijk niemand). Ook mogen zij van verdachte personen hun computers hacken. Ja, je leest het goed, op dezelfde manier zoals ambtsdragers je huis mogen binnendringen op zoek naar terroristen, zo mag ook de AIVD en MIVD binnendringen in je computer als zij jou verdenken. Zij mogen daar digitaal alles doen wat een normale burger verboden is.
Dat waren mijn gedachten toen ik erachter kwam dat mijn computer was gehackt. Ik merkte dit aan verschillende dingen, een ervan was dat ik niet meer thuis op het internetwerk kon. Het was nog wel mogelijk in de trein en op andere openbare plaatsen het internet te bereiken, maar thuis was de zaak hermetisch dichtgetimmerd. Steeds als mijn computer verbinding zocht werd ik er af gegooid, terwijl mijn medebewoners wel op het netwerk met hun computer konden. Hierdoor herkende ik in eerste instantie niet het probleem, want wie rekent er nu op dat een of andere hacker aan het kloten is geweest met je modem?
Wel heb ik een nieuwe strategie bedacht om gewoon thuis weer op het internet te kunnen, maar zover ben ik nu nog niet. Dat komt straks.
Nu werk ik dus elders. Ik ben uitgeweken, naar veiliger oorden.
Het is een geweldige drukte om mij heen, van gaande en komende reizigers die net zo koffie verslaafd als ik, eerst hun neus achternagaan en er dan achter komen dat op dezelfde plek ook wifi is. Dus daar zitten we dan, op een rijtje, koffie slurpend en driftig tikkend op onze toetsenborden totdat de een of andere schlemielige hacker het in zijn hoofd haalt om ook hier toe te slaan, wel of niet door de overheid gefinancierd. Tja, want dat is onze toekomst in sleepnetland. Als de politie een bankovervaller wil arresteren zetten ze de hele wijk af, de AIVD sluit of tapt gewoon een hele reeks modems af om een verdachte te traceren.
Ik ben er van overtuigd dat openbare wifi plaatsen, de vrijplaatsen zullen worden van jongens en meisjes met vrijheidslievende idealen. Zij, de verdrevenen van huis en modem, zullen hun heil moeten zoeken in overvolle ruimtes met koffiedrinkende mensen, die met zijn allen 1 hotspot gebruiken.
En daar nu zit meteen mijn uitdaging in. Ik heb mijn vrouw al verteld dat ik vanaf de eerste dag van mijn pensionering hacker word (het is alleen wat lastig dat mijn pensioneringsdatum steeds wordt opgeschoven). Dan pak ik al die langvingerige idiote spionnen terug. Daar heb ik dan alle tijd van de wereld voor, om uitsluitend voor mijn plezier hun internetverbindingen te vertragen of te verstoppen. En hen dan zich wezenloos laten zoeken naar de oorzaak van hun verloren verbinding. Eens kijken of ik dan ook wat digitaal timmerwerk kan verrichten op hun fantastische door arme belastingonderdanen betaalde netwerken.
Rob Vellekoop, 6 maart 2018
