Al 20 jaar wordt Amersfoort geteisterd door een taboe.
Ieder jaar wordt de omvang van dit gesjoemel groter. Steeds meer politici hebben boter op hun hoofd of wentelen zich in onkunde. Ieder jaar worden politici gewaarschuwd, maar ze zwijgen en komen hiermee niet naar buiten. Dat komt omdat ieder gemeenteraadslid medeplichtig is geworden, na 1 jaar raadslidmaatschap.Als ondernemers, ondernemingen of belastingplichtigen op dezelfde manier als de gemeente hun jaarrekening zouden indienen, zouden ze worden vervolgd voor fraude. De gemeente Amersfoort, de overheid, komt hier al jaren mee weg. Ieder jaar wordt met instemming van de gemeenteraad gesjoemeld met het overschot of het tekort of ingestemd vanuit onkunde.
Dit lees ik voor totdat ik op dit punt aangekomen, ruw word onderbroken door de gespreksleider. Ik zal verder de gelegenheid niet meer krijgen de rest van mijn verklaring voor te lezen:
Jaar – Gepresenteerd – in werkelijkheid
2013…min 3,9….min 12,3 miljoen VERSCHIL 8,4 miljoen euro2014…plus 20,2….plus 17 miljoen VERSCHIL 3,2 miljoen euro
2015…plus 25,1…….plus 21 miljoen VERSCHIL 4,1 miljoen euro
2016…plus 25,8……plus 29,3 miljoen VERSCHIL 3,5 miljoen euro
De verschillen in miljoenen euro’s tussen de gepresenteerde cijfers in de jaarrekening en de werkelijke cijfers liegen er niet om!
Lees gedetailleerde informatie hierover terug op de site van vrede-recht.nl.
Ik nodig gemeenteraadsleden uit om eindelijk eens over de KERN van de zaak praten.
Namelijk het geld, de knikkers waar alles om draait.”
Vanavond ben ik er bij als lijsttrekker bij het ‘Grote lijsttrekkersdebat’ in Amersfoort, het laatste grote debat voor 21 maart. Er zijn zo’n twee honderd mensen afgekomen op de happening in de imposante bibliotheek.
Ik lees een verklaring voor over het financiële gesjoemel, al dan niet opzettelijk, van de gemeenteraad. Het debat wordt live gestreamd en op donderdag herhaald. Wanneer het publiek doorkrijgt waarover ik het heb, reageert een deel met hoongelach en boegeroep. Logisch want financiën zijn een open zenuw in bestuurlijk Amersfoort.
Op de tribune zit lijsttrekker voor Apeldoorn Peter Vlug, die mijn verklaring filmt, omdat we gemerkt hebben dat op dit onderwerp een groot taboe rust. Ondanks dat de lokale media al zijn ingeseind en geïnformeerd hebben zij hierover niets gepubliceerd.
Afgezien van het boegeroep heerst er een vreemde stilte in de zaal, slechts doorbroken door een raadslid. Stoelinga reageert getergd met: “We worden al vele jaren bestookt door mijnheer Verhoef met deze flauwekul, want daar klopt helemaal niks van. Dat moet eens stoppen.”
Jammer, dat hij op deze manier reageert. Iedereen met elementaire boekhoudkundige kennis weet dat het verschil tussen het begin- en eindvermogen van een jaar gelijk is aan het saldo van de verlies- en winstrekening, anders klopt de jaarrekening namelijk niet. (Lees mijn toelichting)
In zijn woorden zit een vreemde ongepaste dreiging: hoe durf je hier nog over te praten.
Nou, mijnheer Stoelinga ik laat mij door jou de mond niet snoeren!
Verhoef informeert al twintig jaar gemeenteraden over hun misstappen. Wanneer sijpelt deze kennis ooit bij hen binnen?
Ik denk dat ik vanavond voor het eerst een klein beetje heb kunnen ervaren hoe registeraccountant Leo Verhoef zich al 20 jaar moet voelen. Weggehoond, geïsoleerd en vernederd, omdat hij de waarheid spreekt die iedere lokale bestuurder slecht uit komt. Het is hetzelfde gevoel als iemand jou vertelt dat een tomaat blauw is en dat je hem niet op andere gedachten kunt brengen. Zelfs wanneer je dit bij andere collega’s ter sprake brengt lijken ze ineens allemaal ervan overtuigd te zijn dat tomaten echt altijd blauw zijn geweest.
Rob Vellekoop, 14 maart 2018
