In de arena met uitzicht op een gravelrechthoek kijken duizenden naar een bijzonder schouwspel en via de tv uitzending zelfs miljoenen. Twee grootheden strijden in het zonnetje om de prijs van vele honderdduizenden euro’s. Tientallen fotografen zitten weggedoken aan de uiteinden van het veld, bewapend met toestellen met enorme lenzen. Talrijke journalisten staan klaar om iedere verrichting te verslaan.
Naast een umpire, beoordelen 6 mensen de verticale lijnen en 6 mensen de horizontale lijnen van het veld. Zij assisteren de umpire bij de werkzaamheden om vast te stellen of een bal uit is of in. Voor deze belangrijke taak buigen zij zich lichtelijk naar voren om iedere slag nog beter te kunnen beoordelen.
Minstens 6 ballenjongens en meisjes staan in de startblokken om de ballen hardlopend op te pikken, de sterren aan te reiken of hun handdoek te geven. Zo nodig rennen zij tijdens de ‘break’ om extra drinken te halen, waarvan de gladiatoren kort nippen. Ook kunnen zij een zonnenparasol boven de moegestreden hoofden van de helden houden.
Alles is tot in de puntjes verzorgd. Het spel moet onder optimale omstandigheden gespeeld kunnen worden. Vandaar daar dat tussendoor indien nodig ook de gravelbaan wordt geveegd. Niet alleen het gravel is gewijde grond, maar ook de sfeer in het Stade is verheven. Niets is edeler dan deze activiteit.
De sterren slaan de bal net zo lang over het net naar de overzijde van het veld totdat de tegenstander niet meer in staat is deze goed terug te slaan, dat wil zeggen tussen de lijnen van het gravel van de opponent. Dan krijgt degene die de fout niet maakte een punt. Dit gaat soms wel drie uur achter elkaar door, waarbij de toeschouwers steeds meer in extase raken. De atleten zelf lopen rood aan, maar gelukkig hoeven ze niet zelf de uitgespeelde bal op te rapen, want daarvoor zijn de balmeisjes of -jongens. Ook kunnen ze na elke match even uitrusten op hun bankje voor een nipje aan hun drankje of om uit hun enorme tas een ander racket op te vissen.
De goden serveren vaak majestueus. Van hun lichaamslengte gebruik makend reageren ze soms magistraal op topspin ballen. Ze doen dit met een backhand cross bal. Of weten op een andere goddelijke manier hun racket achter de bal te krijgen. Dit kan met linkshandig effect. Na iedere grandioze opslag klinkt een daverend applaus. De toeschouwers leven meestal doodstil mee en reageren alleen als de umpire dit toestaat. Soms doorbreekt een rebelse fan even de serene stilte van de concentratie door zijn of haar ster een aanmoediging toe te roepen. Daarna wordt het snel weer stil. Er staat opnieuw een punt op het spel.
De tv kijker kan alles close up volgen. De camera zoemt regelmatig in op de uitrusting van de jonge goden, op hun schoenen, racket of hun gezicht meestal met pet of klep met merk aanduiding. Regelmatig neemt de zender de kijker mee naar een ‘reclameblok’, even weg van de arena en opwinding, terug naar de wereld van de consumptie van flitsende horloges en automobielen.
Ondertussen worden van alle prestaties statistieken bijgehouden. De balsnelheid van de slagen, de gemaakte fouten of punten, de in procentueel opzicht betere opslag, het aantal gewonnen forehands of backhands, forehand hitting points en niet te vergeten het exacte aantal breekpunten tot nu toe. Bijna alles wordt cijfermatig vastgelegd en vergeleken.
Wie zal er winnen? Wie is de beste? Wie klimt in de ranking van beste speler ter wereld?
De belangen van de helden zijn niet te onderschatten. Zij hebben een staf te onderhouden van coaches, trainers en andere leden. Om dit te kunnen financieren doen ook de kleding-, schoenen-, tassen-, rackets- en sokkenleveranciers nog een euro of wat in het zakje. Daarnaast heeft iedere grootheid natuurlijk zijn eigen paleis in Monaco of een ander (belasting)paradijs met bediendenhuishouding.
De arena is een heiligdom dat in 1891 is gebouwd, ter verering van deze grootse sport. Het heeft ook dit jaar weer een prijzengeld voor de sterren beschikbaar van 39 miljoen euro. De tempel bevindt zich in het Stade Roland-Garros in Paris, vlakbij de Porte d’Auteuil. Op het gewijde gravel van dit court hebben al heel wat sterren hun opwachting gemaakt of hebben hier hun sterallures verloren. Carrières zijn gemaakt of gebroken.
Ik kijk vaak naar een dergelijk hoogtepunt van mijn leven. Dagenlang kan ik verward rondlopen als mijn held of heldin verloren heeft. Wat deed ze fout? Wat was haar zwakke plek? Kan zij nu nog wel stijgen in de ranking of is dit het hoogst haalbare. Niets anders kan mij in deze afwezige periode van mijn leven nog boeien of raken. Ik ben er kapot van. Dit spel is zo aangrijpend en vooral ingrijpend, dat zet ik niet even van mij af.
Rob Vellekoop, 9 juni 2018