Strepen

Uit: Kort en klein

Bijdrage van Henk Joosen*

Wat zich die woensdag als een flauw zeurderig gevoel aandiende, ontwikkelde zich in de dagen erna tot een meedogenloze, irritant kloppende pijn. Nog nooit kreeg hij zo veel aandacht. De verstands­kies linksonder, de laatste nutteloze. Mijn blindedarm keek handenwrijvend uit naar zijn langver­wachte monopolie. Het hele weekend had ik er last van. Steeds meer, steeds erger. Het kloppen werd dreunen, het ging geleidelijk over in beuken. Pillen slikken kent grenzen.

Maandagochtend, kwart voor 8 en ruim op tijd. Pal voor de ingang, wachtend in mijn auto, verbeet ik de pijn. De radio te hard. De regen troosteloos roffelend op het dak. De natuur ging zijn goddelijke gang.

Tegen achten kwam hij de hoek om. Op een racefiets. In een glimmend groen regenpak. Een jas en een broek met twee knalgele strepen. Door weer en wind. Mijn tandarts is een held.

Ik stapte uit en plensde achter hem aan mee naar binnen. De lege wachtkamer in. De tandarts knikte beleefd en snelde naar boven, twee treden stoer tegelijk. Dan dat pak uit en iets klaargelegd wits aan, stelde ik me voor.

De digitale open haard zorgde voor knapperige gezelligheid. Ik ging zitten naast een stapel tijdschrif­ten. Roddels, watersport en auto’s. Meestal neem ik zelf iets te lezen mee, maar vandaag was alles anders.

Ergens in de wachtkamer hoorde ik een zoemer. Meneer Joosen mocht naar boven komen, hoorde ik ook nog. ‘U mag meteen doorlopen en in de stoel gaan zitten,’ zei de assistente vanachter een iets te hoge balie.

Vijf minuten later zag ik hem weer. Mijn van top tot tenen tandarts. Van het afgezakte mondkapje tot aan de spierwitte klompen. Langzaam trok hij zijn handschoenen aan. Mijn altijd hygiënische tand­arts, de man die mij ging redden. De hoogst onplezierige handelingen. De vreselijkste kramp in mijn kaken. Het ‘Spoelt u maar,’ op het punt van verslikken. De nog dagenlang pafferige wangen. Ik had het er allemaal voor over. Linksonder zat slechts nog een gat. Mijn tandarts is een held. In een re­genpak met strepen.

Henk Joosen

Uit de serie ‘Kort en Klein’

www.HenkTekst.nl

2 Comments

  1. Die foto doet me denken aan die bakken amalgaam, die de tandartsen aan de bevolking blootgesteld hebben?
    Zeker ook opdracht van plan 21 van de Nwo?

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.