#EU en de #GeleHesjes op 1 mei

Tijdens 1 mei, de Dag van de Arbeiders, komen in Frankrijk een paar honderdduizend Gilets Jaunes en vakbondsmensen de straat op. In Parijs vullen ze straten en boulevards met meer dan 40.000 tegelijk. Helaas zal het daarbij niet blijven op deze dag. De massa media kondigen de hele week al onheilsboodschappen aan om de opkomst te beperken. Te veel betogers betekent gezichtsverlies voor ‘de president van de rijken’.

Hoopvol

Er gebeurt iets bijzonders in Europa. Er gloort hoop aan de Franse horizon. De staats- en bedrijfsmedia zwijgen in elke taal. Toch gaat het al bijna zes maanden, 24 weken lang door. Tienduizenden Franse Gele Hesjes, de Gilets Jaunes, komen wekelijks vreedzaam in tientallen steden op straat, bezetten rotondes, openen de tolpoorten aan de tolwegen, belemmeren de toegang tot banken of bedrijven zoals Amazon.

De Fransen zijn de voorhoede van veranderingen niet alleen in 1789 tijdens de revolutie. In dat opzicht zit verzet en opstand bij de Fransen in de genen. Zij laten hun verworven rechten niet zo maar afpakken. De vrijheid van meningsuiting is daar een goed voorbeeld van. Ondanks intimidatie en een speciale anti-opstand wet die Macron sinds kort in het leven heeft geroepen blijven zij de straat opgaan, want zeggen zij dat is ons recht en daar blijf je af.

Er heerst armoede in Frankrijk, trouwens in de hele Europese Unie. Tien miljoen Fransen leven op of onder de armoedegrens. Zij staan met hun rug tegen de muur. Zij kunnen zich weinig permitteren en de geringste financiële tegenslag kan voor hen de nekslag betekenen. Zij komen niet uit hun schulden, hebben niet genoeg geld om te eten en te drinken of hun woonlasten te betalen. In de hele EU leeft bijna een vijfde op of onder de armoedegrens. De Gilets Jaunes zeggen dat ze niets meer te verliezen hebben en herhalen hun eisen al zes maanden lang. Ondanks de terreur.

Terreur

Het regime Macron reageert met terreur op de voornamelijk vreedzame acties van de Gele Hesjes. Met rubber kogels brengen zij de opstandelingen letsel toe, de granaten die zij in de mensenmenigte gooien veroorzaken invaliden, de politie slaat demonstranten in elkaar, willekeurig meestal zonder reden. Ze behandelen hen als ongedierte waar je letterlijk op gaat staan. Deze misdaden zijn grove schendingen van de mensenrechten, die Gele Hesjes natuurlijk ook hebben. Toch kunnen de politietroepen van Macron straffeloos hun gang gaan, ze krijgen er zelfs per weekend een bonus van 500 euro voor. Tot nu toe is geen enkele politie agent veroordeeld voor geweld, terwijl er al duizenden gewonden zijn gevallen aan de kant van de Gilets Jaunes.

Hier gooit een man die gekleed is als politie-agent een kinderkopje de menigte in.

Voorbeeld

De Gele Hesjes laten de rest van de EU zien dat je niet alleen moet klagen, maar ook in actie moet komen tegen sociaal onrecht. Iedere zaterdag en veel andere dagen in de afgelopen maanden geven zij een demonstratie van doorzettingsvermogen en moed. Zij zijn het voorbeeld voor miljoenen die het slachtoffer zijn van de Europese verpauperingspolitiek die in elk EU land huishoudt. In de EU is dit in de politiek ingebakken, er zijn strikte begrotingsregels waarvan niet kan worden afgeweken, maar die wel de oorzaak zijn van veel bezuinigingsellende die steeds over de hoofden van de massa wordt uitgestort die al de meeste kosten van de overheid moeten opbrengen.

Het begrotingstekort staat centraal, niet de burger. Vandaar ook hun woede na de brand van de Notre Dame. Binnen twee dagen stroomde honderden miljoenen binnen voor de opbouw en Macron beloofde zelfs de kerk binnen 5 jaar te zullen herbouwen. Stenen zijn meer waard dan mensen is hun reactie.

Er gebeurt iets bijzonders in Frankrijk. Zullen de Gele Hesjes het redden? Zal het hen lukken de levensstandaard op te krikken en het beleid om te draaien van nadruk op multinationals naar de eerste plaats voor de burgers? Macron is hun sta-in-de-weg, hij wordt dan ook niet voor niets de president van de rijken genoemd.

Relatie tussen de EU en Gilets Jaunes

Maar wat is nu de relatie tussen de hesjes en de EU? Dat is het schokkende van dit verhaal. De gewone burger heeft geen relatie, heeft niets aan de EU. De club van 27 landen zonder Groot-Brittannië wordt bestuurd door de Europese Commissie en de leden daarvan worden niet gekozen door de Europese burger. Het EU Parlement heeft weinig in te brengen. De leden van deze wassen neus mag de kiezer op 23 mei aanwijzen. Dat is alles. Maar als de burger niets aan de EU heeft, waarom zou hij dan meedoen aan de verkiezingen?

Ik heb geen flauw idee. Toen enkele maanden geleden iemand namens de Gele Hesjes mee wilde doen aan de Europese Verkiezingen werd zij weggehoond. De Gilets Jaunes hebben geen enkel vertrouwen in de Franse regering, laat staan in de EU. En waarom zouden ze ook. De geschiedenis heeft hen geleerd dat ze alleen kunnen vertrouwen op eigen kracht.

Tot nu toe heeft geen enkele politieke partij of vakbond de Gilets Jaunes kunnen verleiden. Ze blijven onafhankelijk en demonstreren spontaan, daarom heeft de macht geen vat op hen. Ook in Nederland heerst angst voor de Gele Hesjes. Het gaat zelfs zover dat wanneer iemand zich met een geel hesje op het Haagse Binnenhof laat zien hij of zij wordt gearresteerd. De macht siddert en beeft voor spontane volksopstanden en onderdrukt dit met harde hand in samenspel met de main stream media.

Desondanks gebeurt er iets bijzonders in Frankrijk.

1 mei

De media hebben de hele week voorafgaand aan 1 mei gewaarschuwd voor de komst van 10.000 black blocs. Natuurlijk met als doel afschrikking van demonstranten en het verschaffen van voldoende ruimte om zonder nadere toelichting politiegeweld te kunnen inzetten, zogenaamd voor de veiligheid van de burgers, maar in werkelijkheid om Macrons macht te tonen. Op de dag zelf komen er slechts enkele honderden van de zwarte blokken.

Daarnaast worden op de feestdag 30 metrostations gesloten, opnieuw om de opkomst van de Gilets Jaunes in te perken. En alsof dat nog niet genog is starten de politietroepen in Parijs met geweld, al rond 13 uur ’s middags voordat de mars nog moet beginnen.


Opnieuw zien we later volstrekt willekeurig politiegeweld.

Dat geldt trouwens niet alleen voor Parijs, maar ook voor de andere steden met manifestaties, zoals hier in Lyon.

Los van het politiegeweld zijn de feestelijke bijeenkomsten toch een feest, zoals hier in Toulouse.

Ook deze dag eindigt als een overwinning op Macron, op de macht. Opnieuw hebben de Gilets Jaunes hun schouders recht gehouden en zich niet laten intimideren. Zij staan voor hun recht en blijven hier voor knokken op een vreedzame manier. Ze schrijven al 6 maanden geschiedenis, van het volk tegen zijn tiran.

 

Rob Vellekoop, 2 mei 2019

1 Comment

  1. eu IS ER ALLEEN VOOR DE MULTINATIONALS EN DE BANKEN, DAAROM MOET DEZE ALS DE BLIKSEM VERDWIJNEN?

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.