Het is feest op negen mei in Arnhem. Mensen uit de voormalige Sovjet-Unie die in ons land wonen, Nederlanders en studenten uit Novgorod verzamelen zich voor de Nelson Mandela brug om deze met elkaar over te steken, hand in hand. Het is een initiatief van de stichting Vredesdag 9 mei. Wanneer na vieren de mars start breekt de zon door en wandelen een paar honderd vrolijke mensen met elkaar feestelijk de brug over.
Bij aankomst in de binnenstad van Arnhem wordt de tocht afgesloten met het koor Zarkjanka en koor-accordeonist. Hun meeslepende liederen laten geen mens onberoerd. Het vormt echter nog niet de afsluiting van het vredesinitiatief.
’s Avonds treden pianist Martin Oei en het koor Zlatoest op en zingt Roy ter Haar als introductie het lied ‘Over de muur’ in Musis Sacrum. Zij treden belangeloos op. Het Russische koor is zelfs speciaal voor dit evenement overgekomen uit Moskou.
De muziek van Martin Oei is even meeslepend en gepassioneerd als die van Zlatoest. Het voert de toeschouwers mee naar de kern van vrede, naar de harmonie die ons mensen met elkaar verbindt. Het is de muziek die zowel in de vredesmars als tijdens het vredesconcert onze harten laat spreken en reageren op elkaars signalen. Er is geen mens ter wereld die niet in vrede met zichzelf en zijn medemens wil leven, uitgezonderd diegenen die van zichzelf vervreemd zijn.
De stichting Vredesdag 9 mei kijkt terug op een geslaagde eerste vredesdag en wil dit de komende jaren herhalen, want aan het streven naar vrede komt nooit een einde en zal altijd nodig blijven omdat zoveel mensen die verbinding met hun hart verliezen en dan niet meer openstaan voor vrede. Daaraan moeten we elkaar steeds blijven herinneren. Het leven dat mensen met elkaar delen kan zo mooi zijn.
‘En als er dan toch onenigheid heerst, laten we dan een brug bouwen die ons met elkaar verbindt, zodat we elkaar in de ogen kunnen kijken en tegen elkaar zeggen: “Waarom zou ik iemand haten, die net als ik van vlees en bloed is? Waarom zou ik mijn broer of zus kwaad doen of zelfs willen doden?”
Er heeft een groot aantal vrijwilligers keihard gewerkt. Maanden van werk zijn besteed om het vredesfeest van initiatiefneemster Marie-Therese ter Haar te kunnen houden.
Rob Vellekoop, 10 mei 2019
Frans kan wel huilen, heel zijn dictatorschap aan duigen?