Bijdrage van Henk Joosen*
Met het grootste gemak verdeel ik de mensheid in twee groepen. Hele volksstammen kunnen oprecht genieten van een zoektocht naar nieuwe schoenen. Die kan dan niet lang genoeg duren. Nee, van die club ben ik niet. Moeiteloos verzin ik duizend leukere dingen. Die lijst zal ik u besparen.
Als het dan toch moet, maak ik er een sport van zo snel mogelijk te slagen. Mijn beste prestatie is een krappe twaalf minuten. Daar ben ik best trots op.
Met een vakantie naar een reteheet zandstrand in het vooruitzicht en de ramp van vorig jaar nog vers in het geheugen moest ik er weer aan geloven. Onder de sporthaldouche bevielen de plastic goedkoopjes uitstekend. Maar op vakantie vielen ze vies tegen. Mijn wreven waren al na een paar dagen bezaaid met pijnlijke blaren. Dat slippert dan niet echt lekker meer, kan ik u verklappen. Nieuw strandschoeisel dus.
Ietwat schuchter besloot ik dat de tijd rijp was voor mijn allereerste internetgestuurde schoenenjacht. Op een foto kun je niet zien of ze knellen, was mijn stelling altijd. Daar stapte ik nu dapper overheen. Met strandschoenen val je je geen buil.
Behendig surfte ik de strandschoenenwereld binnen. Het aanbod aan snelle instappers en vlotte uitschoppers was ronduit overweldigend. Als iemand me een seintje wil geven als hij een paar mooie tegenkomt, houd ik me aanbevolen.
Neem nou de sandaal. Met al die nep en echt lederen gevallen, die wel willen maar net geen echte schoenen zijn, vraag je om problemen. Vroeg of laat beland je op de sofa van een in zomerse zaken gespecialiseerde psycholoog. En daar zit je in de nazomer niet op te wachten. Dat is vragen om een winterdip.
Ook de teenslipper kwam voorbij. Met die irritante rubberen staaf tussen je duim- en wijsteen. Dat wringt en draait en stimuleert je neiging tot struikelen. In de kleine lettertjes las ik zelfs: nu met dwarslaesiegarantie. Hoe kun je daar fatsoenlijk mee uit de voeten? De RDW zou voor dit soort schoeisel een loopvaardigheidsbewijs moeten overwegen.
Uiteindelijk kom je toch uit op de enkel- of dubbelbandige slipper. Ik besloot voor de dubbele uitvoering te gaan. Minder druk op de voorste band, minder kans op blaren, zo stelde ik het me voor. Al snel had ik een geschikt paar gevonden. De hele exercitie duurde een krap uur. Betaald en al. Overmorgen binnen.
Toen ik mijn tablet weglegde, hoorde ik een stemmetje in mijn oor: “Tja, deze vallen wel wat klein uit, meneer.”
Het zweet brak me uit. Ik had gewoon op mijn fiets moeten springen. Binnen drie kwartier zou ik weer thuis zijn geweest. Met zorgeloos sloffende, prima passende antiblarenslippers voor op dat heerlijk hete zand.
Henk Joosen, 23 juni 2019
Uit: Kort en Klein
Je wilt niet weten hoeveel slippers er niet ronddrijven in de oceaan?
Ja, een groot probleem. Ik hou die van mij goed in de smiezen!