Bijdrage van Henk Joosen *
Aan de overkant werd een ietwat oudere vrouw gelaten de hoek om getrokken door twee hijgerige Keesjes. De ene was wit, de andere kwam het dichtst in de buurt van peper en zout. Als je dat van een hond zeggen kan tenminste. Mevrouw zelf deed een gooi naar platinablond, maar duidelijk met weinig overtuiging. Een grijze gloed. Het was niet anders. Ik legde het lepeltje naast mijn kopje neer.
Rustig je hondje uitlaten, bij Kezen kun je het vergeten. Ze blijken eigenwijzer dan teckels. Of in ieder geval, minstens zo behept met een eigen mening. Schichtig flitsten vier kraalogen de wereld in. De lantaarnpaal even verderop werd door witte Kees links genomen en door specerijen-Kees rechts. Een probleem!
Je zag platinagrijs twijfelen. Eén trekkende zenuwkees heel even loslaten? Tot net voorbij de hinderpaal. Het leek geen optie. Ze zou haar lieve Keesje nooit meer terugzien. De teugels bleven strak in de hand. Het braafste exemplaar streng roepen dan? Het meest voor de hand liggend, maar werd het overwogen? Een kleine kans dat Keesje zou komen. Waarschijnlijker was het dat de platina dame in haar eentje voor paal bleef staan. Had ze lokbrokken bij zich misschien? Pedagogisch laf, maar verrassend handig in noodgevallen.
Ik nam een slok. Het zou er vast van komen. Eén tegenstribbelende Kees – de witte waarschijnlijk – werd fel aan zijn riem getrokken, totdat hij kokhalzend de goede kant uit gedirigeerd werd. En dan snel verder. Met de platina blik op oneindig.
Soms is werkelijkheid mooier dan fantasie … Beide Kezen voelden de onaangenaam strakke riem om hun nek en besloten daarom terug te lopen. Kordaat trippelden ze in een mooi boogje om de lantaarnpaal én om platinagrijs heen. Het was gebeurd voordat ze het in de gaten had.
Van pure opwinding renden de Keesjes er nog wat extra rondjes achteraan. Paal en baasje strak omwonden door meterslange hondenriem.
Het zomerse beeld van aan bomen vastgebonden honden gruwelde door mijn hoofd. Maar dit lag even anders. Platinagrijs … wie haar vindt, mag haar hebben.
Henk Joosen, 13 december 2019
Uit: Kort en Klein
verwerpelijke tekst en alles behalve leuk
petronella
Heb je wel door wat je hier schrijft? Niet oké is het minste dat je erover kunt zeggen. Neeltje
beste neeltje,
het lijkt mij dat jouw commentaar zeer goed
op toepassing is op de inzending van Kees:
ik had het zelf niet beter kunnen omschrijven
vrolijke groetjes en fijne dagen