De natuur heeft de mens niet nodig om zichzelf in stand te houden of om het radicaal te zeggen ‘een boom kan zonder de hulp van de mens honderden jaren oud worden’. Misschien is dat iets dat we moeten leren, niet voortdurend de natuur willen bijsturen.
In het eerste permacultuur moestuinboek geschikt voor het Nederlandse klimaat ‘Permacultuur in je moestuin’, ga je stap voor stap naar een moestuin geënt op permacultuurprincipes. Omdat iedere moestuinier een positieve bijdrage kan leveren aan het levensweb dat alles verbindt. Iedereen kan het toepassen in een achtertuin, een voortuin, op een dakterras en een balkon, op een schooltuin of in een buurtmoestuin.
Uiteindelijk benader je steeds meer het concept van
‘De boer die niets doet’ en de natuur die zijn eigen gang gaat.
De schrijver van het boek Christopher Shein zegt:”Permacultuur biedt ons een gereedschapskist met oeroude en hypermoderne technieken. De ethiek, de ontwerpprincipes, de technieken en de werkwijzen van permacultuur zijn geïnspireerd door traditionele, eeuwenoude landbouw en maatschappelijke patronen, van inheemse beschavingen, van culturen die lange tijd hebben kunnen bestaan. Het heeft als doel de aarde productiever te maken en iedereen een goed gedekte tafel te bieden. Een ecologische tuin betekent minder hard werken, maar slimmer te werk gaan.”
Permacultuur vindt wereldwijd steeds meer navolging. Het geeft slimme combinaties van planten die elkaar versterken, het vertelt hoe je nuttige insecten naar je tuin lokt en de bodem in een gezonde balans brengt. Kortom hoe je met de natuur kunt meewerken en hoe je haar voor je kunt laten werken.
Hoofdstukken
1. Waarom permacultuur?
2. Basistechnieken
3. Ontwerpen met permacultuur
4. Vruchtbare aarde
5. Eten voor het kiezen
6. Zaadjes van je tuin
7. Permacultuur in de maatschappij
Eerlijk delen in wat er is, zorg voor de aarde en zorg voor de mens dat zijn de drie ethische principes van permacultuur.
Voorbeelden van dit delen vind je terug in de zadenbanken, voedselbos initiatieven en vrijwilligersdagen of meewerkdagen. Ook komen er steeds meer netwerken van mensen die gezamenlijke voedsel inkopen (Voko’s) of allerlei soorten coöperaties. Permacultuur brengt niet alleen respect voor onze aarde terug, maar ook voor onze medemens met wie we alles kunnen delen, omdat dit veel prettiger is dan alles voor jezelf houden.
Rob Vellekoop, 7 maart 2020
Kwam ik laatst iemand tegen die aan het afrukken was in z’n tiun. Ik vroeg, “hé, wat doe jij nou?” “Ik doe aan spermakultuur, zei ie”.
“Nou dan heb je niet goed gelezen, er staat geen ‘s’ voor’!
In ieder geval beter dan de godsganse dag op dat schermpje te staren?