We strijden tegen de C.maatregelen, tegen de testwet. We praten over een parallelle samenleving weg van de onderdrukking en viruswaanzin. We waarschuwen onze medemens voor de vaccinaties en demissionaire dictators Rutte & Co. Toch vergeten we het voornaamste terwijl dat de werkelijke oorzaak is van al deze ellende.

Symptomen

Het is ons vanaf peuterspeelzaal en kleuterschool ingeprent. Pak het symptoom aan. Als iets niet goed is, dan pak je dat aan. Dan ga je er tegenin of je bespreekt het in het poldermodel onder het motto “Samen komen we eruit.”. Het probleem dat de politiek en oude media ons voorhouden is een kwalijk virus.

Vervolgens komt Rutte met een lange reeks maatregelen hiertegen, met als ultieme symptoombestrijder: het vaccin.

Oorzaak

Vervolgens komt een deel van Nederland hiertegen in verzet. Zij protesteren niet tegen de oorzaak van de maatregelen, maar tegen de maatregelen zelf. Dan handelen we precies zoals ons is geleerd. We gaan tekeer tegen het symptoom, de maatregelen, zonder de oorzaak aan te pakken.

Maar wat is dan de oorzaak van de volgzame rechterlijke macht, die schendingen van de Grondwet in zowel Spoedwet als Testwet vergoelijkt? Waardoor hebben we een parlement van ja-knikkers naar het bewind van Rutte? Hoe komt het dat miljoenen en buiten ons land zelfs miljarden zich laten injecteren met een experimenteel dodelijk virus? (Bron: Tien redenen om geen cvid19 vaccinatie te nemen)

Angst

Veel commentaren wijzen op de angst die de voedingsbodem is. Dankzij die negatieve emotie spelen overheid en corrupte media het klaar om miljoenen zover te krijgen dat zij hun gezondheid op het spel zetten. Angst vermindert het verstandelijke vermogen en stimuleert ons dat wat we hebben aangeleerd te doen. In noodgevallen hebben we al eeuwen geleerd de leiders te volgen of nadat we hen in boosheid hebben afgezet, hun vervangers te gehoorzamen.

Steeds vervingen we het ene kwaad met het andere.

Herhaling

“De geschiedenis herhaalt zich.” Dat is zo’n beroemde zin die helemaal niet klopt. De historie is namelijk geen zelfstandig denkend iets. Nee, het is de mens die steeds dezelfde blunder maakt. “Het gaat steeds verkeerd.” Ook dat is zo’n beruchte uitspraak. Of “Er is toch niets aan te doen.” Steeds suggereren we dat we zelf buiten spel staan, machteloos zijn, Net zoals:”Er wordt over ons beslist.”

Ook dat is ons nauwkeurig met de paplepel gevoerd. We zouden worden geregeerd door elementen buiten ons. Dankzij deze gedachte heeft het gros van de mensheid inderdaad geen zeggenschap meer over het eigen leven.

Vertrouwen

Het zelfvertrouwen is vervangen door een negatief zelfbeeld. De meeste mensen vertrouwen niet op eigen kunnen, maar op dat van de leiders. Deze leiders, met als voorbeeld Rutte, wijzen altijd naar het ‘mandaat van de kiezer’. “De kiezer heeft mij de macht gegeven, dan moeten ze mij vier jaar lang gehoorzamen.”

Opnieuw is dit een stukje opvoeding. Eerst leerden we luisteren naar onze ouders en daarna naar hun vervangers: de overheid. In plaats van te leren vertrouwen op onze eigen capaciteiten, moeten we wachten totdat de overheid ons helpt. Voor ieder probleem verwachten we dat zij het oplossen. Zelf kunnen we dat niet meer.

Overheid

Je kunt je voorstellen dat het dan ondenkbaar is om te suggereren dat de overheid de slechtst denkbare oplossing is voor onze problemen. We hebben immers geleerd om in nood onze leiders om hulp te vragen. Iedere dag kloppen we daarom op de deur van het Binnenhof, want zij moeten ons helpen.

En ja, zij gaan mee in die behoefte. Zij helpen echter niet de burger, maar de werkelijke machthebbers van deze wereld (Bron: De Reuzen die wereld besturen kijken niet op 30.000 doden per dag). Rutte en Co voeren de agenda uit (Duurzaamheidsagenda of agenda 21: het groene bedrog) van een corrupte mensonterende elite. Ons is echter geleerd de leiders te vertrouwen.

Conclusie

Ooit heb ik de School voor Zelfvertrouwen opgericht. Ik wilde mensen leren dat zij op zichzelf kunnen vertrouwen. Veel mensen die ik hierop aansprak waren beledigd. Hoe kwam ik erbij dat ze geen zelfvertrouwen zouden hebben? Zelfvertrouwen leert ons veel kritischer naar onze omgeving kijken, dat wil zeggen minder goedgelovig. Het zorgt dat we weinig angst hebben, zodat deze ons niet meer zal verleiden, de oorzaak niet aan te pakken. Tot nu toe zijn we steeds in dezelfde val getrapt. Iedere schooldag was een oefening in het gehoorzamen aan gezag. Zeker als we bang zijn roepen we automatisch om sterke leiders.

Het zoals Frank Ruesink treffend in een interview met mij zei:”Wees je eigen leider.” (Bron: In gesprek met Frank Ruesink: De waanzin stopt niet van zelf)

Rose

En om nog een stap verder te gaan. Vanuit dat schitterende zelfvertrouwen realiseer je je dat geloof in de overheid slechts bijgeloof is. Larken Rose legt dat in zijn boek uitvoerig uit.
(Bron: Het meest gevaarlijke bijgeloof)

Alleen geloof in jezelf brengt een kritische kijk op de wereld om ons heen. Dit voorkomt dat we kijken door de verroeste bril van media en overheid. We moeten terug naar school, niet om iets aangeleerd te krijgen, maar om onszelf en onze kracht te leren kennen. Hierdoor kunnen we zelfvertrouwen leren krijgen en volgzaamheid afleren.

Hart

Vanaf dat moment ziet de wereld er heel anders uit. Dan houden we op met het bestrijden van de overheid, want deze is slechts een symptoom. Dan vechten we niet meer met de politie, want zij horen bij de overheid. Met zelfvertrouwen leren we de leiders de rug toe te keren. Dan verliezen zij hun macht en zijn zij niet meer de roergangers van ons leven, maar zijn wij dat zelf.

De tv gaat uit, internet op zwart, en dat alles om de tijd te nemen naar onszelf te kijken en niet afgeleid te worden. Dan komt ook ons hart weer in beeld en daar kan je altijd maar het beste naar luisteren.

Rob Vellekoop, 30 mei 2021