Een uiterst opvallend verschijnsel doet zich gelden. Het standaardverhaal voor gevaccineerden draait altijd om angst. Zij hebben net het ‘wonder’ vaccin gekregen dat hen de weg naar ultieme vrijheid zou geven of er dienen zich alweer allerlei zogenaamde varianten aan. Aan de andere kant doet zich een soortgelijk verschijnsel voor: de angstverhalen over de derde lockdown zijn nog niet voorbij of iedereen wordt alweer ‘gewaarschuwd’ voor een vierde lockdown of voor de situatie in Australië. Laten we eens bekijken waar dit onheil allemaal vandaan komt en of er niets tegen te doen is.
Het fenomeen angst
Meestal is angst irrationeel, dat wil zeggen, het mist een rationele basis. Anders gezegd een emotie neemt ons mee, ver weg van het verstand. Angstige mensen redeneren minder en schakelen over op hun gevoel. Dat heeft meestal geen al te verstandige daden tot gevolg. Kijk naar mensen die zich massaal laten vaccineren en die onbereikbaar zijn voor de rede. Je kunt allerlei argumenten aanvoeren, maar nee, hun angst is zo groot dat verstandelijke argumenten minder waarde hebben.
Vergis je echter niet. Bij de mensen die weigeren zich te laten vaccineren heerst zeker niet steeds het verstand. Dat kan ook niet, want de angstcultuur tiert daar even welig als aan de andere kant van het gordijn. De niet-gevaccineerden praten elkaar heel veel angst aan. Denk aan nieuwe lockdowns, verplichte vaccinaties en andere rampspoed. Soms komen de waarschuwingen uit, maar vaak ook niet. Het is natuurlijk niet zo dat ieder rampverhaal klopt, maar helaas heeft ondertussen de angstcultuur ook zijn intrede gedaan in de wereld van de wappies.
Dus dat wat ze bestrijden, namelijk de viruswaanzin, is aan deze kant vervangen door het idee dat de macht onoverwinnelijk is en steeds meer slachtoffers maakt. Onder het motto:”Kijk maar uit anders gaan we er allemaal aan.” Ik zal dit proberen aan te tonen met het verhaal over zelfvertrouwen.
Het fenomeen zelfvertrouwen
Het tegenovergestelde van angst en vrees is vertrouwen in eigen kunnen, zeg maar zelfvertrouwen. Mensen die in hun kracht staan, durven te vertrouwen op eigen kracht en creativiteit. En waar lijkt het op dit moment sterk op?
Het is net alsof de oppositie van de coronamaatregelen de nuchterheid (het nuchtere verstand) aan het verliezen is. Ja, er wordt oppositie gevoerd. Er luidt protest tegen de absurde maatregelen. Zeker. Maar tot ongenoegen van velen blijft het hierbij. Er is geen uitweg. Er ontbreekt een route.
Daarom ben ik ervan overtuigd dat ook hier angst overheerst. We kunnen natuurlijk eindeloos blijven protesteren, petities tekenen en rechtszaken blijven voeren, maar eens moet toch doordringen dat dit zinloos is.
Ja, laat dat maar even inwerken.
Denk maar aan een betonnen muur. Eindeloos beuk je er met je hoofd tegen, totdat je door hebt dat deze niet meegeeft. Dan besluit je, hopelijk op tijd, dat je beter erom heen kunt lopen. Dat geldt hier ook.
Mensen die zich meer door hun verstand (zelfvertrouwen) dan door hun emotie (angst) laten leiden blijven niet eindeloos met hun hoofd tegen de muur slaan. Dat gedrag vertonen mensen die in de mist verkeren. Zij zijn het zicht even kwijt. De oorzaak hiervan ligt, wat mij betreft, bij angst. De angst voor de onoverwinnelijke macht.
Uitweg
Maar is er dan werkelijk niets aan te doen?
Ik heb geen flauw idee. Maar ik ben niet bang. Ik heb vertrouwen in de verbeeldingskracht en de creativiteit van de mens, die in zijn kracht staat. Die dus zijn angst heeft overwonnen. Deze mens is in staat bergen te verzetten, nadat hij uit de mist is gestapt.
Laten we dus de angst achter ons laten. En op weg gaan naar Wappieland.
Link: https://t.me/wappieland
Rob Vellekoop, 5 juli 2021
Helemaal juist!
Interresante lecture van Ad Broere …
https://adbroere.nl/web/video/zonder-economie-heb-je-niets.php
Misschien niet echt ‘wappie’ denken maar ik schrijf het toch maar.
Hoe meer John de Mol achtige tv producties ik zie, hoe meer ik overtuigd raak dat al die decadente minkukels die daarin ‘optreden’, die ook nog eens de hoogmoed hebben zich nadenkende mensen te noemen, het verdienen om op termijn tot slaaf te worden gemaakt. Sorry, ik kan er echt niets aan doen.
Hieruit voortvloeiend vraag ik me af waarom ik in vredesnaam mijn kop boven het maaiveld blijf uitsteken voor dat soort nageboorte. Waarom in vredesnaam verzet ik mij tegen een systeem waar ik eigenlijk niet veel van te duchten heb mits ik mij aan hun regels aanpas en doe wat zij eisen.
Wat de hel kan het mij eigenlijk schelen, ik ben oud genoeg om te weten dat ik echt geen vijftig jaar of meer voor mij heb, tien jaar eerder met wat geluk. Wat drijft mij dan om keer op keer onrecht te lijf te moeten willen gaan? Waarom kan ik mij niet neerleggen bij hypocrisie? Wat kan mij al die leugens schelen waar veel kranten vol van staan en tv programma’s bol. Waarom ontplof ik keer op keer bij het zien van manipulatie en bedrog?
Religieus ben ik niet, dus daar kan de oorzaak niet liggen. Mijn broeders hoeder voel ik mij ook niet, dus wat kan het mij bommen welke eikels welke fouten keer op keer wensen te maken. Eigenlijk interesseert niets mij echt, ik sleep me door een leven heen dat ik nooit had wensen te hebben, ben enkel een product van lust van twee mensen die wellicht mij als een wat verlaat bijproduct ook niet echt voor ogen hadden staan toen ze met elkaar het bed indoken.
Alles lijkt een eindeloze herhaling van wat al eeuwen en eeuwen lang plaatsvindt. Een cyclus waar we geen vat op hebben. Geboren worden om zelf weer voor nieuwe geboortes te zorgen om dan te sterven. Miljarden mensen dromen van iets dat dan moet komen, een paradijs, de hemel of het hiernamaals. Miljarden mensen dromen over iets waar zij geen flauwe notie over kunnen hebben wat het is waarover zij dromen. Zij dromen dat alles daar dan mooi is, maar waarom zou het daar anders zijn dan nu hier? Waarom zou het bovendien bestaan? Enkel om zinloosheid zin te geven?
Grappig is het bovendien dat ze allemaal zo graag naar die hemel, dat paradijs of dat hiernamaals verlangen maar dat zij vrijwel geen van allen om dat dan wellicht te bereiken dood willen gaan als zoals nu een ziekte zich meldt om hen een handje te helpen om wat sneller naar die hemel, dat paradijs of dat hiernamaals te gaan. Wat een raar zooitje gebukt gaand onder tegenstrijdigheden zijn wij toch.
Wie mij kan overtuigen dat er zin in zinloosheid bestaat moet dus goddelijk zijn. Wie mij als doemdenker kan overtuigen dat er iets op deze wereld bestaat dat er echt toe doet moet bovennatuurlijk zijn: Alles is vergankelijk, alles is tijdelijk, alles is onbelangrijk, alles vindt plaats uit een of andere vorm van agressie. Is de aarde soms een strafplaneet voor agressieve soorten uit alle hoeken en gaten vanuit het universum? Wordt soms een volk teruggehaald om een tweede kans te krijgen op hun thuisplaneet? Lijken daarom soms hele volkeren soms in het niets te zijn opgegaan?
Subliem , hoe Heerma van Vos , diep volledig georiënteerd , en ongekend helder en breed gedocumenteerd , in zijn juist verschenen ‘ de bange mens’ , met zijn alles doordringende – en toch bizar laconieke – non-fictie , de weerzinwekkende Fictie , in het huidige erdoor bevangen en bezeten geochestreerde heden wereldwijd in psychotische ontketenig , volledig in haar ware trekken , blootlegt !
Iedere vorm van representatie , noem de echalons maar op , bevolkt door immer weer de zeloten die er hun ‘ waan-identiteit – aan ontlenen , daartoe geen enkele grond nog latend !
Ik heb ook angst, bang voor wat er gaat komen, de kampen, vrienden verliezen. Narigheid. Ik ben gewoon bang, alles gaat zo snel nu.
Het beangstigt me.
Mijn kinderen, vrienden en buren vonden mij een dwaas toen ik zei wat er te gebeuren stond. Nu vinden zij mij gek omdat ik niet volg waar ik ooit voor waarschuwde.
Ik heb deze tijd gebruikt om los te laten. Ik verafschuw de weg die mijn dierbaren zullen gaan maar besef ook dat ze mij niet verstaan.
Ja, dit doet pijn en zal misschien ooit slijten, wie weet.
Het besef dat ik niet alleen sta geeft mij hoop en moed.
Word ik buitengesloten, waarschijnlijk.
Kan ik nog naar medische wereld, waarschijnlijk niet.
Maar de berichtgeving begint meer en meer op te lichten in gunstige zin voor de ongevaccineerden.
Net zeven miljoen hebben hun prik. Dus…. meer dan tien miljoen NIET.
Ik heb wel maatregelen getroffen natuurlijk. Diverse boeken over natuurlijke gezondheid, kruiden e.d.
Wat gehamsterd met wat wij dagelijks nodig hebben. ( dat valt reuze mee).
Ze kunnen alleen winnen als wij, de meerderheid in angst blijft. Helaas voor hen, ik ben niet bang. Ik ben vrij.
Sandra Reijers,
Jij bepaalt zelf wat je toe laat binnen de cirkel van jou emoties, en zoek mensen waarmee je over deze dingen kunt praten en vanzelf gelijkgestemden..
Hartelijke groet Herry.