In welke wereld leef jij? Ben je besmet door de corona-angst en laat je je leiden door de gekte van de ziektedictatuur? Of blijf je je eigen gang gaan, ongehinderd door waanzinnige politici met hun door de WHO opgelegde regels? De keuze is aan jou. Ik heb de mijne gemaakt en het bevalt me.

De Vrijheid

De Vrijheid in Gouda stelt de wintertuin open voor iedereen. Geen apartheid hier, zodat iedereen in vrijheid kan genieten, eten en drinken. Om de feestvreugde niet te temperen staat er zelfs de kerstboom al. Het leven gaat door dankzij deze vrijheidsminnaars!

In vrijheid fiets door dichte wouden. Ik race van dal naar top en weer naar beneden. Mijn wereld bestaat uit niets anders dan groen en frisse lucht, al het andere bestaat niet.

De uitvaartondernemer

Uitvaartondernemer schrijft:” Maar vanaf 25 september ben ik een tweederangs burger, niet meer welkom om mij na een dag vol verdriet en meeleven met het verlies van families even te kunnen ontspannen in een fijn restaurant. Ik ben Rob Meijer en heb en zal het geloof en respect in mijzelf niet verliezen. Ik buig niet voor dwang of drang. Ik word niet uitgesloten maar ingesloten in een groep van mensen die in zichzelf gelooft en respect heeft voor hun eigen keus.”

Mooi, he? Hoe deze man staat voor zijn principes!

Ik wandel over paden en landweggetjes op zoek naar stekken van de meidoorn. De oktoberzon verwarmt mijn gezicht. Gemakkelijk vind ik er een tiental, die ik even later met veel genoegen in een tien centimeter diepe geul in de tuin poot. Zo laat de zomer nu maar komen.

Bern

In Bern demonstreren vandaag 10.000 mensen tegen de covid regels. Kijk zelf maar.
De Zwitsers kunnen als enige land ter wereld binnenkort (eind november) stemmen over de covid wetgeving.

Gisteren heb ik mijn eerste broden afgebakken. Eerst ben ik zeven dagen in de weer geweest met het laten groeien van desem. Vol trots heb ik ze op het aanrecht gezet. Schitterend.

Vechten

We zullen vechten voor jullie rechten verklaren vier Europarlementariers in Straatsburg. Zij spreken hun grote zorg uit over de mensenrechten schendende corona-maatregelen in heel Europa.
Dat getuigt van moed om binnen de matrix van de covid-wereld als politicus je eigen koers te blijven varen!

Het is koud in het huis nu het vannacht heeft gevroren. Ik hak aanmaakhout en we zijn de hele dag in de weer om het warm te krijgen. Al een maand lang zetten we stappen naar een maximaal zelfvoorzienend leven. Op het platteland, ons nieuwe thuis, is nog een minimum aan voorzieningen achtergebleven. Dat helpt bij de beslissing om minder afhankelijk te worden van multinationals en overheid.

Om mijn werkkamer niet te vochtig te laten worden (meer dan zeventig procent is niet handig voor mijn boeken) stook ik daar een klein houtkacheltje met dito houtblokjes. Daardoor moet ik iedere tien minuten de honger van de brandende muil voeden anders valt hij stil.

Alleen in de keuken hebben we verder een kachel. Je mist het pas wanneer het er niet meer is. Warmte dus, die als vanzelfsprekend voorheen in huis circuleerde dankzij de cv. Pas nu herinner ik me weer de tijd dat ik in mijn jeugd op mijn studeerkamertje aan het leren was terwijl de bloemen op de ramen stonden. Ook toen was er maar een kachel voor het hele huis. Ik ben er groot mee geworden. 

Eigen wereld

Als iets in deze unieke periode in de geschiedenis belangrijk is dan is het trouw blijven aan jezelf en je waarden. De wereld van de rotheid die onze huiskamers is binnengevallen met zijn medische dictaat laat overal sporen na. Toch bewijzen veel mensen over een enorme veerkracht te beschikken en staande te kunnen blijven als riet in de storm. Ze buigen wel, maar breken niet.

 

Rob Vellekoop, 24 oktober 2021