Tijdens het coronadebat van 20 januari botst Gideon van Meijeren met de rest van de Tweede Kamer. Hier verbiedt de voorzitter hem dit onderwerp zelfs uit te spreken. Oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid, door kamerleden snel gebombardeerd tot wetteloosheid, accepteert de voorzitter niet. Een nu al historisch debat als illustratie van het kuddediergedrag van het Parlement, met een zwart schaap als afvallige.

Misdrijven

Veertien minuten nadat hij aan zijn toespraak in de Tweede Kamer is begonnen krijgt Gideon van Meijeren, parlementslid namens FVD, eindelijk gelegenheid toe te lichten wat burgerlijke ongehoorzaamheid volgens hem inhoudt. Voor die tijd is hij vanuit allerlei kanten vijandig aangevallen door interrumperende kamerleden. Blijkbaar nemen ze het hem uiterst kwalijk dat hij hen verantwoordelijke houdt voor de ‘misdrijven’ die de regering begaat en de Kamer toestaat.

Van Meijeren:
“Vrijheidsbeperkende maatregelen worden opgelegd aan de bevolking onder valse voorwendselen, bijvoorbeeld om de volksgezondheid te beschermen. We zien dat de maatregelen op geen enkele manier de volksgezondheid dienen..”

“Het is geen slecht beleid, maar crimineel en naar mijn mening worden misdrijven gepleegd, en in een rechtsstaat moet de verantwoordelijke hiervoor worden opgespoord, vervolgd en door de rechter gestraft.”

Crimineel

De voorzitter van de Tweede Kamer houdt niet van de term crimineel. Ze zegt hierover tegen het parlementslid:”Kiest u ervoor een procedure van een ambtsmisdrijf te voeren of niet?”

Van Meijeren vindt dat hij geen procedure kan starten, omdat hij een kamermeerderheid nodig heeft. Daarnaast heeft hij ook geen vertrouwen in de rechtsgang, omdat deze niet onafhankelijk is. (de rechtszaken die Viruswaarheid voerde tegen de Staat bewijzen dit inderdaad). Evenmin vertrouwt hij nog de overige instituties of de politie.

Hierop antwoordt de voorzitter dat als hij geen procedure start, hij niet meer mag praten over crimineel gedrag in de Kamer.

Met andere woorden zij bepaalt wanneer bepaalde termen gebruikt mogen worden!

Het FVD-lid laat zich echter niet zo gemakkelijk de mond snoeren. Hij zegt dat hij blijft bij zijn oproep tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Waarop de voorzitter reageert met “het oproepen tot wetteloosheid is in strijd met ons reglement van orde.”

“Ik wil dat hier niet horen.”

“Hier is geen discussie over mogelijk”, zegt ze autoritair, wanneer Van Meijeren hierop toch wil ingaan.

Oploop

Vervolgens gebeurt er iets opmerkelijks in de Tweede Kamer, waar de leden gewend zijn elkaar keurig netjes van repliek te dienen en met elkaar te debatteren. De voorzitter schorst de vergadering.

De microfoon wordt uitgezet, maar de camera loopt door. De kamervoorzitter en Van Meijeren overleggen met elkaar, terwijl de overige aanwezige leden heftig met elkaar praten.

 

Na 6 minuten overleg, mag Gideon van Meijeren echt starten met zijn toespraak. De voorzitter biedt hem nadrukkelijk de gelegenheid te beginnen aan zijn spreektijd.

Dan licht hij toe wat hij met de voorzitter heeft besproken.

Van Meijeren:” Burgerlijke ongehoorzaamheid is per definitie geweldloos, bedoeld als protestactie om het beleid bij te sturen.” Hij voegt er fijntjes aan toe, dat de afgelopen week dit ook in de praktijk is gebracht. Horeca en culturele instellingen openen ondanks de lockdown toch hun deuren. En dit sorteert effect, want zegt Gideon door de acties hebben tal van burgemeesters er bij het kabinet op aangedrongen om het beleid bij te sturen. Hij besluit met dat hij en de voorzitter hebben afgesproken dat wordt uitgezocht wat kan en mag.

Iedereen weet dat FvD geen meerderheid in de kamer heeft, dus de kans is klein dat hij in de toekomst mag zeggen wat hij te melden heeft op de zwaar gecensureerde vierkante meters van de Tweede Kamer.

Burgerlijke ongehoorzaamheid (BO)

Zonder het bestaan van burgerlijke ongehoorzaamheid zouden Mandela, Desmond Tutu en Steve Biko niet de apartheid hebben bestreden.

De Verenigde Staten heeft een lange traditie van burgerlijke ongehoorzaamheid. In 1872 brengt Susan B. Anthony illegaal haar stem uit bij de verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden om te protesteren voor stemrecht van vrouwen. (Boston Tea Party)

Martin Luther King Jr. en andere activisten in de Amerikaanse burgerrechtenbeweging van de jaren vijftig en zestig gebruiken technieken van BO. Zo weigert Parks in de bus te stappen wanneer een blanke man haar plaats probeert in te nemen. Dit leidt direct tot de Montgomery-busboycot .

Activisme tegen de oorlog in Vietnam veroorzaakt een golf van burgerlijke ongehoorzaamheid. Zo verbranden 34.000 jonge mannen hun oproepingskaarten of leverden ze in bij de overheid. Met belangrijke demonstraties in Chicago in 1968 en de studentenstaking van 1970 . De ongehoorzaamheid breidde zich uit naar de strijdkrachten. met sommigen geconfronteerd met de hofmaarschalk omdat ze openlijk weigerden te vechten. Tienduizenden deserteerden uit het leger en gingen naar Canada of West-Europa. In 1972 was ongehoorzaamheid van het leger wijdverbreid, met 50 van de 142 GI’s in één bedrijf die weigerden op patrouille te gaan.

Duidelijk👍 pic.twitter.com/yykXxXUnNm

— Emile_M (@Emile_Metzer) January 20, 2022

Koffie drinken

Protesten de afgelopen twee jaar in ons land tegen de c.maatregelen tonen groeiende burgerlijke ongehoorzaamheid. Aanvankelijk worden demo’s aangemeld bij de autoriteiten. Op deze manier zijn er talrijke verboden. De Amsterdamse demo van 6 januari is een typisch voorbeeld van een BO demo, verboden door de burgemeester, maar desondanks komen tienduizenden naar de hoofdstad.

Toen in eerste instantie veel demo’s verboden werden, gingen de mensen in protest koffie drinken op het Museumplein, ook dat was BO.

Burgerlijke ongehoorzaamheid heeft nog een ander kantje dat belichting verdient. De term suggereert dat burgers per definitie gehoorzaam zijn aan de overheid. Slechts een oproep tot BO is al verboden. De autoritaire houding van de voorzitter van de Tweede Kamer, die het lef heeft leden de mond te snoeren, zegt alles over het verziekte klimaat in het parlement.  Blijkbaar wordt ook hier kuddediergedrag verwacht. Zo niet dan schermen ze met het reglement, alsof dit je reinste heiligschennis is om hiertegen in te durven gaan.

Regels niet gehoorzamen is een levensgroot taboe geworden, kritiekloos volgen de norm anders corrigeert de kamervoorzitter de leden. Deze zie je letterlijk met de staart tussen de benen gehoorzaam naar hun stoeltje teruggaan, als de voorzitter dit eist.

Het Parlement is een afspiegeling van de samenleving, waar alle nonsens met de termen ‘democratisch’ en ‘mandaat van de kiezer’ wordt goedgepraat. Anders gezegd de meerderheid krijgt wat het verdient.

 

Rob Vellekoop, 23 januari 2022