Er zit een periode tussen van zo’n zes eeuwen, tussen de vrijheidsstrijd van de katharen en die van ons. Net als wij stapten ze uit de matrix die de machthebbers van die tijd in elkaar hadden gezet, met ongeveer dezelfde bouwmaterialen en vieze spelletjes. Materialen: angst, gezag, geweld, bedrog en de matrix. Wat kunnen we leren van de kathaarse vrijheidsstrijd?

Perceptie/angst

Om te beginnen met de manier waarop David Icke het gedrag van de mensen verklaart, vanuit de perceptie. De periode waarover we spreken duurde van ongeveer 1000 na Christus tot 1500. In dit tijdperk is het de mensen verboden de bijbel te lezen, die uitsluitend in het latijn aanwezig is en daardoor exclusief toegankelijk voor de priesters. De mensen zijn over het algemeen horig, afhankelijk van wat de heersers en elite hen toestaan. (David Icke, Percepties van een Vrijdenker)

Hun kennis is uiterst beperkt. Wanneer zij zich al te onafhankelijk van de roomse kerk gedragen dan worden ze al snel tot ketters verklaard en stelselmatig vervolgd. De informatie waarover zij de beschikking hebben komt van de preekstoel. Zij moeten deugdzaam zijn, in God geloven en dan met name de kerk volgen, want dan komt alles in het hiernamaals wel goed. Doen zij dit niet dan zouden ze branden in de hel na dit leven.

Dus hun beeld van de werkelijkheid wordt beperkt door de kerk, hun leven draait om de angst dat de duivel hen zou komen halen als ze niet doen wat de priesters hen vertellen. Het is net alsof ik Rutte hoor praten: als we het virus niet bestrijden met een vaccin dan gaat het mis met je, want deskundigen hebben dit mij meegedeeld.

Bijbel/gezag

In de eerste eeuwen van het christendom is er nog volledige vrijheid van denken en doen. Dat verandert en wordt door de latere roomse kerk tot ‘ketterij’ gebrandmerkt. Nadat er een gezag is ingesteld wordt er ook een leer geformuleerd, schrijft Slavenburg. Je zou kunnen zeggen dat het evangelie dienst gaat doen om het kerkelijke gezag te dienen!

‘Pas generaties na de dood van Jezus wordt de bijbel samengesteld door onbekende en gekende schrijvers met een eigen agenda. Die evangeliën worden in de eerste eeuwen talloze keren verbeterd om ze te laten sporen met nieuwe geloofsregels en dogma’s.’, schrijft Jacob Slavenburg in zijn boek Valsheid in geschrifte. Volgens onderzoek blijkt dat Jezus niet alleen uitspraken in de mond zijn gelegd, maar andere van hem zijn juist verdwenen. Driehonderd jaar na de dood van Christus is gekozen uit een selectie van op zich eindeloos gecorrigeerde geschriften om tot het Nieuwe Testament te komen. Terwijl het Oude Testament een stuk joodse geschiedschrijving is, waardoor de christenen aanspraak maken op de erfenis van Jezus.

Gebaseerd op de christelijke geschriften die bij Nag Hammadi zijn gevonden, blijkt echter een ander verhaal, namelijk dat er sprake is van een ondefinieerbare God, de oerbron, van alle energieën samen, het Licht. Dit is geen straffende god, maar puur licht. Hierdoor kunnen mensen zich verbonden voelen met het geheel, met het universum.

Dit maakt hen vrije mensen, die geen verantwoording schuldig zijn aan een wrekende god, maar aan zichzelf. En om dat te kunnen moet je jezelf leren kennen. Volgens de opgegraven geschriften is dat wat Jezus de mensen voorhoudt. ‘Zelfkennis leidt tot Godskennis’ wat terugvoert tot de bron van alles.

Katharen/Vrijheid

De katharen durven zich los te maken van de onderdrukkers, de roomse kerk, en overwinnen hun angst. Dat kunnen ze door te geloven dat de god van het Oude Testament een god van het kwaad is en die van het Nieuwe Testament een God van Liefde. Zij kennen dus aan de inhoud van de bijbel een andere betekenis toe. Zij stappen uit de matrix, uit het door de roomse kerk geschreven verhaal, de herschreven bijbel.

Reken dat daar in die tijd ongelofelijk veel moed voor nodig was en deze moed putten zij uit de motivatie van de goede god. Vanuit die achtergrond, die informatie gedragen zij zich dus anders dan hun tijdgenoten. Hun perceptie van de werkelijkheid is dus een hele andere. Daar is wel ruimte voor liefde en vrijheid. Zij wijzen iedere vorm van geweld dan ook af.

De katharen wordt niets verboden of geboden. De kathaarse wijding tot christen is een zogenaamde rite de passage, een overgang van de wereld van macht  en angst naar de wereld van liefde. Volgens Bram Moerland (in zijn boek De Katharen) is de wijding van een kathaar tot christen, de opname van een vrij en autonoom mens door een gemeenschap van vrijen.

Voor een kathaar is een christen geweldloos naar mens en dier, is eerlijk, vegetarisch en leeft celibatair. Zij wijzen iedere vorm van lijfstraf af, zoals doodstraf of opsluiting in de gevangenis. Zij streven naar een vrijwillige overeenkomst tussen partijen bij geschillen.

Het dualisme laat de mens kiezen tussen goed en kwaad. Er is het Rijk van het Kwaad, hier heerst geweld en onderdrukking en deze wordt geregeerd door angst. En er is het ‘koninkrijk’, dat is de wereld van vrede en gerechtigheid, gedragen door liefde.

De god van de katharen straft niet, beloont evenmin, maar roept. Zorg dat je jezelf bent. Dat is het motto van de katharen.

Katharen / Gnostiek

Volgens Bram Moerland in zijn boek Montsegur vertonen de teksten van Nag Hammadi grote overeenkomsten met het katharisme.

Hij beschouwt het katharisme dan ook als een variant van de gnostiek, en niet als een dwaalleer binnen het kerkelijke christendom. Belangrijk verschil is daarbij dat niet het gedrag van een mens, maar alleen het geloof tot verlossing van de mens kan leiden.

Tegenover het geloof stellen de gnostici de gnosis (in het Nederlands geweten). De gnosis is het innerlijk weten van de liefde. In elk mens schuilt een goddelijke vonk, volgens de gnostici.

Om de gnosis in zichzelf te vinden moet een mens zich bevrijden van alle morele slavernij. Alleen de mensen die zich hebben vrijgemaakt van de uiterlijke morele dwang kunnen de gnosis in zichzelf ontdekken.

In de gnostiek heeft de mens de verantwoordelijkheid voor zijn eigen handelen. Hij kan van zichzelf vervreemd raken en niet meer weten wie hij in werkelijkheid is. Deze staat van vervreemding wordt ‘dwaling’genoemd, maar ook ‘slaap’, ‘blindheid’,’dood’. Wie zichzelf kwijtraakt is geestelijk dood.

Verlossing uit de dwaling lukt door wakker te worden, of nuchter, dan kan de mens zich zijn oorspronkelijke aard herinneren.

Zowel in de gnostiek als bij de katharen zien we dat er een afkeer is van de god van het oude testament. Zij zien hem als wraakzuchtig en onbetrouwbaar. De God van Liefde die Jezus ‘mijn vader’ noemt kan onmogelijk volgens hen de God van de wraak zijn uit het Oude Testament.

De bestrijders van de gnostici en de katharen (de Rooms-Katholieke kerk) noemden hen dualisten omdat zij een fundamenteel goede God van Liefde (waarover Jezus sprak) stellen tegenover een fundamenteel kwaad, de God van de wraak (uit het Oude Testament).

Vernietiging / Geweld

De roomse kerk reageerde op de afvalligen door hen te brandmerken als ‘katharen’, door hen als een randverschijnsel aan te duiden (dat wat Trudeau deed met de truckers). Maar daar blijft het niet bij. Zij starten een bloedige moordpartij in de dertiende eeuw, ook wel ‘kruistocht tegen de katharen’ genoemd.

In 1209 moorden zij bijvoorbeeld de Zuid-Franse stad Beziers uit. Op de vraag hoe de belegeraars een goed katholiek van een kathaar kunnen onderscheiden volgt het pauselijke antwoord:”Dood hen allen, God zal de zijnen herkennen.” Meer dan dertig jaar later verbranden ze 200 katharen levend onderaan de berg Montsegur.

Geschiedvervalsing / Leugen

De geschiedenis van de katharen is lastig omdat deze grotendeels is vervalst door de kerk. De overwinnaars beschrijven immers altijd de geschiedenis in hun voordeel. Daarnaast is de overlevering van de katharen oraal, ze dragen hun kennis over mond op mond.

Het beeld dat we over hen hebben gekregen van hun overwinnaars is dat van een excentrieke sekte en een geïsoleerd verschijnsel.

Het katharisme is echter verspreid over Europa en het Nabije Oosten in de periode van 1000 tot 1500. Zo zijn er de tisserrands van Antwerpen tot Straatsburg, de bogomielen van Kroatië tot Bulgarije, paulianen in westelijk Turkije, patarijnen in Noord-Italië (van Milaan tot Spileto).

Het is dus zeker geen randverschijnsel beperkt tot zuidelijk Frankrijk. Dit is de geschiedenis zoals deze door de kerk naar buiten is gebracht.

Dubbele celdeur / wat kunnen we ervan leren

De mens kan niet zijn eigen heil bewerkstelligen. daarvoor heeft hij de kerk of de autoriteiten nodig, net zoals hij voor het bestrijden van een ziekte een vaccin nodig heeft en niet mag vertrouwen op zijn eigen immuunsysteem.

In de tijd van de katharen is de mens voor zijn kennis afhankelijk van de kerk. Daarnaast is hij ook van dit instituut afhankelijk voor zijn leven in het hiernamaals. Kortom de macht van de kerk in de perceptie van de mensen uit die tijd is absoluut. Ook laat de kerk je oppakken door de machthebbers wanneer je niet gehoorzaamt aan het gezag van Rome.

Mensen die bijvoorbeeld wel een bijbel kunnen lezen worden echter ook weer om de tuin geleid. Zij lezen ‘de waarheid’ die samengesteld is door talloze mensen met als doel hen in het gareel te houden, naar de machthebbers te luisteren. Hier is dus sprake van een dubbele cel deur.

Nadat je de eerste hebt geopend en denkt al je kennis zelf uit de bijbel te kunnen halen kom je weer bedrogen uit. Het boek is niet waar het voor gehouden wordt, het is een machtsmiddel.

We zien dat de roomse kerk niets anders is dan een machtsinstrument dat pretendeert het voorportaal naar de hemel te zijn. Natuurlijk heeft de kerk het beste met ieder voor en beschermt hen voor de zondeval. Net zoals de overheid in de coronatijd de mensheid wil beschermen tegen een besmettelijke ziekte waaraan je dood kan gaan.

Steeds wordt mensen informatie onthouden, waardoor we een zekere kijk op de werkelijkheid krijgen (perceptie) die ons gedrag zodanig beïnvloedt als de machthebbers dit uitkomt. Maar zelfs nadat we deze onthouden kennis hebben verworven, lees alle info over virus en vaccin, zijn we nog steeds niet vrij omdat er nog een celdeur achter ligt.

Kortom de matrix is veel hechter en dichter dan hij lijkt. We komen er niet met kennis alleen uit. Ik geloof met de gnostici dat we pas vrijheid krijgen nadat we kennis van onszelf hebben vergaard. Zelfkennis is de werkelijke sleutel naar vrijheid.

Geraadpleegde bronnen

boeken verkrijgbaar bij Academy of Happiness (sponsor van DLM Plus)
De katharen
Valsheid in geschrifte
Percepties van een vrijdenker

Rob Vellekoop, 8 februari 2022