Stel je voor, dat je weet dat het leven eeuwig is. Met deze kennis kan je namelijk mensen van heel veel angst verlossen, zodat ze aan de slag kunnen zijn met het doel waarvoor ze naar de aarde zijn teruggekomen. Hoe ga je dan te werk om deze prettige wetenschap en kennis te delen, zodat iedereen gelukkiger en tevredener kan zijn?
Probleem
Een groepje zielen aan gene zijde realiseert zich dit probleem. Ze komen overeen dat ze al hun ultieme kennis van het hiernamaals naar de aarde gaan brengen. Daarvoor hebben ze iemand, een ziel, nodig die bereid is deze taak op zich te nemen.
Om dit te vertellen gebruiken ze geen dwang, geen angst, beknotten ze evenmin ieder’s vrijheid of andere trucs om mensen over te halen. Het is immers ieders wil, of hij of zij dat oneindige leven wil accepteren. Bovendien is het een kwestie van tijd. Zielen keren toch eindeloos terug naar de aarde, dus uiteindelijk komt alles wel goed.
Iemand
Ze vinden iemand die naar de aarde wil terugkeren met dit voornemen in zijn binnenzak.
Hij komt eind achttien honderd op de wereld en wordt geboren in het oosten van Nederland in een arm gezin. Al jong leeft de jongen in twee werelden. Zijn geestelijke begeleider staat hem namelijk in alles bij. Hij verklaart aan hem zowel het aardse als het geestelijke leven. De gids laat hem zien op welke manier de mensen om hem heen leven, wat ze weten en verzwijgen.
Dit is de jongen zijn echte leerschool. Als hij in de twintig is verhuist hij naar het Haagse, waar hij als taxichauffeur de kost verdient. Hij trouwt, maar het huwelijk blijft kinderloos.
Zo begint de jongen, ondertussen een volwassen man, zijn leven voordat hij de kennis met de wereld gaat delen. Vooraf hebben de initiatiefnemers zich gerealiseerd dat de wereld, en dan met name de wetenschappers, geen genoegen zullen nemen met deze belangrijke informatie, die via een medium tot de mensheid komt. Desondanks zetten ze door.
In de dertiger jaren van de vorige eeuw krijgt de man via zijn begeleider het eerste boek door vanuit het hiernamaals met als titel ‘Kringloop der ziel’. Dan begint hij aan zijn belangrijkste taak: het schrijven van een geestelijk wetenschappelijke boekenreeks.
De jongeman kiest ervoor de informatie van de boeken in een lichte trance te ontvangen terwijl hij ze opschrijft, waarmee hij in 1933 begint. Daardoor is hij in staat geestelijk mee te groeien met de doorgekregen kennis. Op deze manier werkt hij een reeks van zeven en twintig boeken uit en is daarmee klaar in 1950.
Universele liefde
In de beschrijvingen leggen de zielen van de andere kant uit wat met de menselijk ziel precies gebeurt bij crematie, begrafenis, balseming, euthanasie, zelfmoord en orgaantransplantatie. In feite is het een handleiding hoe we ‘door het geven van universele liefde onszelf in gevoel verhogen en kosmische levensgraden bereiken’. Iets wat we tegenwoordig ‘stijgen in bewustzijnsniveau’ noemen.
In 1952 is de man die hiervoor verantwoordelijk is naar het hiernamaals overgegaan om zich op zijn volgende taak voor te bereiden, namelijk om via het ‘directe stemapparaat’, dus niet via een medium, rechtstreeks met de wereld te kunnen spreken. Dit is nodig ondanks dat de ultieme kennis uit het hiernamaals al in de boeken is beschreven. Deze kennis is echter nog niet geaccepteerd op aarde.
Dat blijkt onder andere duidelijk wanneer tegenstanders een juridische strijd voeren om de boeken weg te zetten als racistisch of als ontkenner van genocide.
Rechtszaak
In 2003 spannen tegenstanders in België een rechtszaak aan tegen de uitgever van zijn boeken. De aanklagers vinden dat in deze boeken de Belgische negationismewet wordt overtreden, dit is de ‘de wet tot bestraffing van het ontkennen, minimaliseren, rechtvaardigen of goedkeuren van de genocide die tijdens de tweede wereldoorlog door het Duitse nationaal-socialistische regime is gepleegd’.
De rechtszaak duurt vier jaar. Dan spreekt de rechtbank van Dendermonde de uitgever vrij van alle aanklachten. De drie rechters schrijven in hun vonnis:‘De rechtbank heeft zich de moeite getroost om het boek “De Volkeren der Aarde door Gene Zijde bezien” door te nemen.Uit dit boek blijkt duidelijk dat de genocide niet wordt ontkend, niet wordt geminimaliseerd, niet wordt gerechtvaardigd en niet wordt goedgekeurd.
Oneindige evolutie
Nadat we allerlei hobbels hebben genomen kunnen we ons er misschien toe aanzetten een of meer boeken van de hand van deze wonderlijke man te lezen. En is het mogelijk om te accepteren dat we onderdeel zijn van een oneindige evolutie. Want dat is wat de zielen van de andere kant ons laten weten. De hamvraag is:”Waarom moeten we toch steeds weer terug naar de aarde?”
Het antwoord dat we krijgen via Rulof is dat we op aarde reïncarneren om verkeerde daden uit vorige levens goed te maken.
Maar uiteindelijk zullen we pas in ons hiernamaals terug kunnen kijken in al onze vorige levens.
Wanneer we dan nog spijt hebben over wat we een ander hebben aangedaan, kunnen we die ziel vanuit het hiernamaals helpen of nogmaals reïncarneren om dit op aarde recht te zetten.
In de tempel der ziel kan men ons laten zien waar die ziel zich op dat moment bevindt.
In deze tempel in het hiernamaals kunnen we ook in verbinding komen met elke geliefde die we ooit gekend hebben.En al die liefdes worden dan verruimd tot een universele liefde, zodat we onze oneindige evolutie kunnen verderzetten in innige verbondenheid met onze eeuwige geliefde uit vorige levens, onze tweelingziel.”
Volgorde
Mocht je dan besluiten om een van deze boeken te gaan lezen, kies dan voor de eerste die hij heeft doorgekregen. Dit vanwege de ontwikkeling die er in de boekenreeks zit.
Als iemand overlijdt zal iedere atoom van de overledene blijven bestaan. Je kunt een atoom immers niet vernietigen of verbranden. Dit betekent dat alle atomaire materie waaruit de overledene bestaat opnieuw aan de organische en anorganische evolutie zal gaan deelnemen. Maar over een mensen-léven valt niets te zeggen. Dus van alles te fantaseren…
Het is onzinnig om je af te vragen wat “de zin van het leven” is, of er al dan niet een “leven in het hiernamaals” is en of er al dan niet een “eeuwig leven” is. Dat komt omdat we absoluut niet weten wat leven is. Zoek het woord “leven” maar eens op in de Van Dale: je komt op de koude kermis van een ellenlang verhaal terecht en op het eind weet je nog niets. M.a.w: als er geen antwoord mogelijk is op een vraag over het leven dan is er iets ernstig mis met de vraag zèlf.
Het vrouwtje van Jozef heeft een ‘dood’geboren kind gebaard. Dat was in de periode dat Alcar door Jozef de kindersferen beschreef. Gelukkig maar voor de kleintjes dat er kindersferen zijn. Die zijn prachtig en ze krijgen er waarachtigheid te horen en velen kunnen zo verder in de lichtsferen ontwikkelen, zo heb ik het begrepen.
Als iemand overlijdt zal iedere atoom van de overledene blijven bestaan. Je kunt een atoom immers niet vernietigen of verbranden. Dit betekent dat alle atomaire materie waaruit de overledene bestaat opnieuw aan de organische en anorganische evolutie zal gaan deelnemen. Maar over een mensen-léven valt niets te zeggen. Dus van alles te fantaseren…
Het is onzinnig om je af te vragen wat “de zin van het leven” is, of er al dan niet een “leven in het hiernamaals” is en of er al dan niet een “eeuwig leven” is. Dat komt omdat we absoluut niet weten wat leven is. Zoek het woord “leven” maar eens op in de Van Dale: je komt op de koude kermis van een ellenlang verhaal terecht en op het eind weet je nog niets. M.a.w: als er geen antwoord mogelijk is op een vraag over het leven dan is er iets ernstig mis met de vraag zèlf.
Het vrouwtje van Jozef heeft een ‘dood’geboren kind gebaard. Dat was in de periode dat Alcar door Jozef de kindersferen beschreef. Gelukkig maar voor de kleintjes dat er kindersferen zijn. Die zijn prachtig en ze krijgen er waarachtigheid te horen en velen kunnen zo verder in de lichtsferen ontwikkelen, zo heb ik het begrepen.