Door het ontbreken van GULO is de mens slecht opgewassen tegen stress en daardoor gemakkelijker te manipuleren. Is dat misschien de reden dat ze zich zo gelaten de virusfuik in laten lokken? En belangrijkste vraag: is daartegen iets te doen? Laten we stap voor stap de ui van het GULO-fenomeen afpellen.
Steun en toeverlaat
Zeker wanneer je er als mens in slaagt om je losser te maken van de opgefokte samenleving die neurotisch probeert te overleven, prikkels wil bevredigen of gewoon zorgelozer wil leven, valt je een verschijnsel op.
Een van de belangrijkste factoren die ons leven beïnvloedt is de emotie angst. Om angst op te roepen moeten er zich omstandigheden voordoen die ons aan het schrikken maken en waarvoor we het liefst willen wegrennen. Om deze angst op te vangen zoeken we steun bij anderen, we zoeken onderdak voor de regen en kou zou je kunnen zeggen.
Dat onderdak is de suggestie die we creëren. We zijn geleerd te schuilen bij de machthebbers, de overheid of mensen die suggereren dat ze ons kunnen helpen. Ze roepen voortdurend ons veiligheid te bieden. Dat tempert de angst en stelt ons gerust. Echter door de illusie zorgvuldig in stand te houden dat het buiten gevaarlijk is door virussen, geldzorgen, oorlogen of terroristen denken we steun nodig te hebben.
We geloven zelfs niet meer in onze eigen kracht en kunnen. Zoals een baby voor zijn overleving ouders nodig heeft, zo denkt de mens niet zonder een overheid te kunnen als steun en toeverlaat. Daardoor heeft de overheid de mensheid in de tang en diegenen die deze macht kunnen aansturen hebben de ultieme macht op aarde. (Lees meer hierover)
Angst
Angst is dus de clou.
Een voortdurende staat van angst, zo zou je de situatie kunnen omschrijven waarin de moderne mens zich bevindt. Deze omstandigheid lijkt vakkundig in stand te worden gehouden. Er is altijd wel een dreiging. Denk aan de dreiging van inflatie, een stijgende rente, toenemende woonlasten, voedseltekorten, wereldoorlog, terroristische aanslagen. In NL is zelfs een overheidsinstelling die ieder kwartaal angst extra voedt met rapportages over de mate van dreiging.
Het voordeel van het hebben van angst is dat het een mens alert maakt, oplettend, klaar om in actie te komen. Het nadeel is wanneer dit voortdurend is, dat de behoefte aan comfort en veiligheid ongekende vormen aanneemt. Letterlijk snakken we naar rust en ontspanning, maar door die voortdurende dreiging is deze bijna nergens meer te vinden.
Zeker ook doordat de massamedia de mensheid bestoken met berichten, die ze nieuws noemen, en die als enig doel lijken te hebben, de angst op peil te houden. Iemand die een tijd lang geen internet of tv kijkt leeft in een totaal andere wereld dan zijn opgefokte en bang gemaakte medemens.
GULO
Je zou kunnen zeggen een van de grootste kwetsbaarheden van de mens is angst. Blijkbaar zijn we daartegen slecht opgewassen. En tot onze verbazing klopt dit ook, namelijk door een ontdekking begin 1900.
Aanvankelijk wordt ascorbaat zuur beschouwd als een vitamine dat nodig is om scheurbuik te behandelen, maar het enorme belang hiervan gruwelijk onderschat.
De mens heeft al miljoenen jaren een defect gen dat verantwoordelijk is voor meer doden, meer ziekte en menselijke ellende en meer gevolgen voor de geschiedenis dan enig andere factor, schrijft biochemicus Irwin stone in 1972.
In 1932 tonen Svirbely and Szent-Gyorgyi) aan dat ascorbinezuur identiek is aan vitamine C. Burns laat in 1959 zien dat enkele zoogdieren gevoelig zijn voor scheurbuik wat te wijten is aan hun gebrek van het enzym, (GULO) Lgulonolac-tone oxidase. Deze stof zet glucose om in ascorbinezuur in de lever. Hiervoor zijn vier enzymen nodig, terwijl de mens er slechts drie heeft. Het ontbreken van dit vierde enzym blokkeert volledig de productie van ascorbinezuur.
Door het ontbreken van dit gen zijn mensen volledig afhankelijk van voeding als bron voor vitamine C om scheurbuik en uiteindelijk de dood te voorkomen. Behalve apen, mensen en cavia’s produceren alle dieren vitamine C. Des te meer stress een dier ondervindt, des te meer vitamine C produceert hij om dit op te vangen. De betekenis ervan is dus vele malen groter dan als middel tegen scheurbuik.
Gebaseerd op onderzoek met ratten heeft de mens minimaal dagelijks nodig twee tot vier gram vitamine C als er geen stress is. Gedurende stressvolle situaties heeft de mens minimaal 15 gram nodig.
| Vitamine C productie per dag per dier | gelijk aan het equivalent voor een mens van 70 kg |
| Geit | 2,2 tot 13,3 gram |
| Rat | 2,7 tot 13,9 gram |
| Konijn | 1,5 tot 15,8 gram |
| Koe | 1 tot 1,2 gram |
| Muis | 2,5 tot 19,2 gram |
| Schaap | 1,7 gram |
| Kat | 0,3 tot 2,8 gram |
Anders gezegd: des te meer mentale en fysieke stress er optreedt, des te meer suiker wordt vrijgelaten in de bloedcirculatie via de lever om te worden omgezet in vitamine C.
Hierdoor zijn we minder goed in staat om biologische stress op te vangen. We zijn niet goed bestand tegen de gevolgen van stress, angst. Als we dit gen wel zouden bezitten, dan zouden we veel minder last hebben van stress, minder gemakkelijk beïnvloedbaar zijn en minder behoefte hebben aan een macht die zegt ons veiligheid en bescherming aanbiedt.
Linus Pauling
Er is echter nog meer dat vitamine C interessant maakt en waardoor het belang van deze stof niet genoeg benadrukt kan worden.
Vitamine C blijkt als het in hoge doses intraveneus wordt toegediend kankercellen te doden. Tweevoudig nobelprijswinnaar en biochemicus Linus Pauling is een van de eersten binnen de wetenschappelijke wereld die de enorme betekenis van vitamine C voor de moderne geneeskunde herkent. Helaas wordt hij door een deel van deze wereld verguisd. Aan vitamine C valt niet genoeg te verdienen.
Pauling was degene die met 1000 mg ver over de dagelijks aanbevolen hoeveelheid van vitamine C gaat van 40 tot 60 mg per dag. Hij zei zelf 12.000 mg per dag te nemen. Het viel hem op dat veeartsen voor primaten een veel hogere doses aanbevolen dan voor mensen werd aangeraden. Vandaar dat hij aanvankelijk op 6.000 mg (6 gram) per dag komt voor de mens.
De biochemicus werkt eind vorige eeuw (60-er jaren) aan Oregon State University. Hij komt erachter dat vitamine C via een infuus rechtstreeks in de bloedbaan toegediend veel sterker werkt dan via de mond. Pauling en zijn collega’s passen dit toe bij 1000 kanker patiënten met een ongelofelijk succes. Ondanks de vijandige reacties van zijn minder vooruitstrevende collega’s gaat hij onverminderd door. Zij leggen de basis voor een standaardbehandeling met hoge doses vitamine C van chronische en degeneratieve ziektes.
Lees hier meer over Pauling en vitamine C.
Bronnen van C
De grootste concentraties van vitamine C vinden we in fruit en sommige groenten:
- Citrus fruit
- Kiwi
- Papaya
- Aardbeien
- Peper
- Guava
- Tomaten
- Spruitjes
Conclusie
Volgens sommigen is het gebrek van de mens om vitamine C aan te maken de grootste ontdekking in de geschiedenis van de geneeskunde. Blijkbaar is deze vitamine een belangrijke schakel in onze gezondheid.
Opvallend en ronduit schokkend is het dan te beseffen dat de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid door het overheidsbureau Voeding: voor mannen en vrouwen vanaf 14 jaar 75 milligram is! Bron
Terwijl dieren die het wel zelf kunnen produceren, 4 gram per dag aanmaken en in een stressperiode zelfs meer dan 10 gram.
En dan te bedenken dat de moderne mens voortdurend gebukt gaat onder stress en daarom juist aangeraden zou moeten worden veel en veel meer vitamine C te nemen om de stress aan te kunnen.
Dit brengt mij op de volgende vragen:
- Waarom wordt het belang van vitamine C geminimaliseerd?
- Waarom promoot de ‘zorgzame’ overheid niet het gebruik hiervan? Het voedingscentrum beveelt zelfs een schokkend lage hoeveelheid aan.
Voeg deze feiten toe aan een overheid die steeds meer macht naar zich toetrekt en trek je eigen conclusies.
Meer bronnen:
Rob Vellekoop, 20 mei 2022
Geweldig ! Dank voor dit artikel. Mijn vader overleed in 1976 en zei al dat wij iedere dag 6 gram vitamine c moesten innemen. Werkte na studie geneeskunde voor pharma en ontdekte fraude op fraude met onderzoeksuitslagen door pharma. Hij wad een klokkenluider avant la lettre. Het was een heftige tijd, voor hem, hij overleed op zijn werk in A’dam, aan een hartaanval !