Op 23 maart 1885 betogen meer dan 100.000 mensen tegen de gedwongen pokkenvaccinatie in Leicester. De Britse regering startte al met vaccinatiedwang in 1840 en 1853. De weigeraars kunnen een boete krijgen of zelfs in de gevangenis belanden.

Ondanks een zeer hoge vaccinatiegraad die de regering weet af te dwingen worden niet alleen Leicester maar ook heel Engeland en grote delen van de wereld getroffen door een massale pokkenepidemie rond 1870. De epidemie zorgt in de Engelse stad voor duizenden gevallen van pokken en honderden doden. Dat was de reden dat de mensen het vertrouwen in vaccinaties verliezen.

Ongevaccineerde stad

Een brief, die verschijnt in de editie van juli 1884 in de Leicester Mercury, meldt dat alle recente uitbraken van pokken plaatsvonden onder de gedwongen gevaccineerde bevolking.

Ook in dat tijdperk zijn er veel mensen die de werking van een vaccin in twijfel trekken, door eenvoudig naar de resultaten te kijken.

Om de onwillige bevolking te dwingen zich te laten vaccineren, net als in de hedendaagse wereld, worden ouders vervolgd die weigeren hun kinderen te laten inenten. De overheid neemt daarop hun huishoudelijke spullen in beslag voor openbare veilingen om de boetes te innen of sluit hen op.

De demo schijnt plaats te vinden in een prettige sfeer, waarbij de mensen aangeven dat vrijheid hun geboorterecht is en dat zij deze opeisen. Tijdens de demo geeft een spreker aan dat de beste remedie tegen pokken is veel water, goede voeding en wonen in lichte en luchtige woningen. Hiermee verwijst hij naar de omstandigheden waaronder een groot deel van de bevolking leeft, namelijk in krotten zonder sanitaire voorzieningen.

Ondanks de waarschuwingen van medische professionals in Leicester voor de verschrikkelijke gevolgen van een ongevaccineerde stad gaan de bestuurders stug door met hun plan. Zij gaan voor goede sanitaire voorzieningen, hygiëne en quarantaine in plaats van inentingen.

Leicester methode

In 1887 is het resultaat van hun rebelse inspanningen dat de vaccinatiegraad met tien procent is gedaald. Sinds 1885 blijven vervolgingen van vaccinatieweigeraars uit.

De Leicester methode bestaat uit de volgende stappen. De pokkenpatient gaat naar het ziekenhuis, de inwonende familie van de patiënt wordt in comfortabele omstandigheden in quarantaine geplaatst en de woning gedesinfecteerd.

In 1893 is er een pokkenuitbraak in het gevaccineerde district Mold in Engeland. Hier is het sterftecijfer 32 keer zo hoog als in Leicester.

Pas in 1948 komt er een eind aan de verplichte vaccinatie in Engeland. Het experiment in de rebelse stad is dan al 60 jaar met succes doorgezet. In de laatste veertig jaar vallen er door de pokken daar slechts 2 doden.

Begin 1900 gebruikt de overheid een truc om de vaccinatiegraad op te schroeven is kinderen via de leerplicht naar scholen laten gaan en dan eisen dat ze gevaccineerd zijn. Ouders die dan inenting willen voorkomen door hen thuis te houden worden aangepakt met boetes en celstraf.

Ondanks dit resultaat blijven overheden en de medische wereld vasthouden aan vaccinatie en de behoefte om mensen te dwingen tot inenting.

Verbazingwekkende afname

Dankzij talrijke maatregelen verdwijnen langzaam maar zeker de meeste abominabele woonomstandigheden vanaf het midden van achttien honderd. Denk aan een sanitaire infrastructuur, begrip van hygiëne, verbeterde voeding, arbeidswetten, vooruitgang in de wetenschap. Kinderen die ooit stierven aan diarree en doorsnee infectieziekten krijgen een veel gezondere jeugd.

Eind achttien honderd verandert het karakter van pokken. Het type met het hoge sterftecijfer verdwijnt op uitzonderingsgevallen na. In de VS verandert de ziekte van een killer die 1 op de 5 doodt tot eentje waarin het sterftecijfer 1 op de 380 is. De gevolgen worden milder.

Opvallend is dat niet alleen pokken steeds minder een bedreiging wordt, maar dat het sterftecijfer van alle infectieziekten daalt. Meer hygiëne en betere sanitaire voorzieningen hebben blijkbaar ook een enorme impact op bacteriële ziekten en tyfus, ook zonder vaccinatie.

Deze sanitaire revolutie van midden 1800 tot begin 1900 zorgt er bijvoorbeeld ook voor dat tegen de tijd dat er een vaccin tegen kinkhoest op de markt komt, het sterftecijfer hiervan al met 99 procent is gedaald en in het geval van mazelen zelfs met bijna 110 procent afname.

Dit is een korte samenvatting van het boek ‘Dissolving illusions’ , Disease, vaccines and the forgotten history van S. Humphries en R. Bystrianyk.

 

Rob Vellekoop, 29 mei 2022