De visies van David Icke en Josef Rulof laat ik los op reïncarnatie. Icke lijkt zich ervan af te keren, terwijl bij Rulof de terugkeer een wezenlijk onderdeel is van de acties van de ziel. We zetten hun meningen tegenover elkaar.
Eigen ervaring
Allereerst even mijn eigen ervaring op dit gebied. Het werk van de Nederlander Jozef Rulof ken ik al meer dan twintig jaar, dat van Icke nog maar een jaar of tien. David Icke is heel erg gefocust op de opbouw van de macht in de wereld en de gevolgen daarvan voor de mensheid. Hij doet bij de mensheid een beroep op vertrouwen in eigen kunnen, uit het dichtbij blijven bij wie je bent.
Het lijkt erop dat hij het niet met Rulof eens is. Bij David staat de kracht van de individuele mens centraal die moet overwinnen en zich niet laten beduvelen door de machthebbers. Rulof’s beeld reikt ver voorbij onze eeuw, zelfs ver voorbij de huidige tijd. Het is de onmetelijke en oneindige kosmos tegenover het eindeloze bewustzijn van Icke. Het is de ziel die centraal staat, tegenover het bewustzijn.
Dit bewustzijnsbeeld van de Engelsman, dat allesomvattend is spreekt me erg aan, maar vanaf het eerste boek van Rulof dat ik las, weet ik gewoon dat wat daarin beschreven staat klopt.
Eigenlijk helpt Icke me naar de machtsverhoudingen in de wereld en Rulof me naar de eeuwigheid te kijken. Dat laatste beeld relativeert namelijk alles voor mij. We zijn hier slechts een tel, in deze constellatie van bijna 8 miljard mensen.
De Engelsman
David Icke waarschuwt al bijna 30 jaar voor een naderende orwelliaanse staat, waarin een zeer klein aantal mensen de bevolking geknecht houdt via hun controle-uitoefening over regeringen, de media en de financiële wereld, en een militaire geheime politie die 24 uur per dag toezicht houdt op een gechipte bevolking.
Icke vertelt hoe hij jarenlang bekeek hoe reïncarnatie werkt en dat op hem erg overtuigend overkwam. Op een gegeven moment stelt hij zichzelf de vraag wat de spirituele wereld eigenlijk is. Dit nadat hij de verhalen las van mensen die onder hypnose hadden verteld wat regressie hen voor inzichten had gebracht.
In het algemeen komen hun verhalen op hetzelfde neer.
Hij duikt opnieuw in dit onderwerp en merkt dan dat er een basisidee is dat je steeds moet terugkeren naar de speld in de hooiberg van het onmetelijke universum, zodat je een staat van verlichting kunt bereiken waardoor je niet meer hoeft te reïncarneren.
Maar juist dat vindt de Engelsman onbegrijpelijk. Hij zegt je leeft in een oneindigheid en je moet dan dit doen?
Lessen leren
Het punt is, zegt David Icke, hoe kan je lessen leren als je maar terug blijft keren naar deze werkelijkheid met het geheugen waaruit de in een vorig leven geleerde lessen zijn gewist. Je kunt weliswaar onderbewust beïnvloed worden door wat je in vorige levens hebt geleerd, maar je weet bewust niet wat is gebeurd en wat je hebt geleerd.
Dus, stelt Icke de pijnlijke vraag, wat heb je dan aan geleerde lessen?
Zielen, bewustzijn komen dus binnen door reïncarnatie, gepreprogrammeerd door een vorig programma. Ze stappen het programma binnen en in plaats van verlichting te bereiken zodat ze uit de cyclus kunnen breken, komt de grote meerderheid dieper in de cyclus door de gevolgen en effecten op hen. Denk aan de constante ervaring van deze wereld in zijn verschillende vormen.
Rulof
Volgens Rulof hebben we geen ziel, maar zijn we er een. De 27-delige reeks boeken die hij heeft doorgekregen vertelt alles over ons, zielen. Al onze gevoelens en ervaringen van onze talloze levens zijn opgeslagen door ons. De ziel, jij en ik, staan centraal. Door talloze reïncarnaties worden we ons steeds meer bewust van onszelf, met andere woorden wie we zijn als ziel.
Tijdens de geboorte verbindt de ziel zich met de bevruchte eicel in de moeder. We bezielen dus deze cel en laten hem groeien. Naarmate ons lichaam groeit, komen onze gevoelens boven die bij die fase van ons leven horen waarin we dan zitten. Tijdens het volwassen zijn zien we dan welke gevoelens ons bepalen en overheersen. Bij het sterven verlaat onze ziel het lichaam weer voor de volgende fase.
Bij het woord cyclus of kringloop komt Jozef Rulof dus juist in actie. De evolutie van de ziel vindt plaats door reïncarnatie. Bij Jozef is die terugkeer niet een probleem, maar juist een zegen. We komen er volgens hem juist verder mee, we evolueren. Ook al lijkt het dat we iedere keer hetzelfde riedeltje moeten afgaan. Dat doen we dus niet.
Het werkt namelijk als volgt. Tussen twee levens in zitten we in een diepe slaap, dat noemt Rulof de wereld van het onbewuste. Alle ervaringen van het voorbije leven zinken na jaren slaap diep weg in onze ziel, zodat ze niet meer bewust herinnerd worden. Hij vertelt dat ze juist deel worden van onze ziel. In ons volgende leven zullen onze ervaringen van het vorige leven ons steeds helpen.
Door de vele reïncarnaties die wij als ziel hebben, verruimt en verfijnt ons gevoel! Met andere woorden reïncarnatie geeft aan al het leven de mogelijkheid om te evolueren.
Aanvoelen
Waarom voelen een aantal lezers de boeken van Rulof onmiddellijk als waarheid aan? Ook dat is een gevolg van reïncarnaties.
Dat komt omdat zij de werkelijkheid van wat hij beschrijft in hun vorige levens zelf beleefd hebben en hierdoor vanuit hun gevoel de ‘levenswetten’ herkennen die in zijn boeken zijn beschreven.
Dankzij de kringloop van de ziel hoeven we bijvoorbeeld, voor wat betreft onze karaktertrekken, niet steeds opnieuw in elk leven vanaf nul te beginnen, anders zouden we nooit een sterk gevormd karakter kunnen krijgen! Onze ziel bouwt door ervaringen vanuit duizenden levens het gevoelsleven en persoonlijkheid op.
Antwoord
Icke’s antwoord op zijn ontdekking maakt het leven er trouwens niet gemakkelijker op.
Hij zegt, we zitten gevangen, binnen deze val van reïncarnatie, werkelijkheid, simulatie. Dat komt doordat we gemanipuleerd zijn om niet een staat van bewustzijn te bereiken, of de frequentie die ons toestaat er uit te komen.
Het antwoord daarop is zelf-identiteit, je realiseren dat je niet je lichaam bent, omdat dit een uiting of een expressie is van de simulatie.
Door je lichaam te verlaten in een staat van zelfbewustzijn van je ware ik kan je uit de val stappen.
Volgens David is dit de grote openbaring: de cult, die niet-menselijk is, van vierde dimensionale astrale meesters, deze willen niet dat we dat weten.
Verder lezen
Boeken van Jozef Rulof (hier gratis downloaden)
– Kringloop der ziel
– Tussen leven en dood
– Door de Grebbelinie naar het eeuwige leven
Boeken van David Icke (in het Nederlands vertaald)
– Percepties van een vrijdenker
– Alles wat je moet weten maar wat je nooit is verteld
Rob Vellekoop, 26 augustus 2022
Bedankt Rob voor dit artikel, super interessant. Ik las ooit het dodenboek van de tibetanen. Dat ging ook over het bardo ( tussenfase tussens 2 levens ) en was zeer intrigerend, al deed ik het weg naar een kringloopwinkel, net als zoveel andere zaken, bij een zoveelste verhuis…
https://worldcrimesyndicate.blogspot.com/2020/03/shills.html?view=flipcard
Ik heb veel van de man geleerd, dat geef ik ronduit toe maar ben geen totale toegewijde vereerder van zijn persona.
Ik kwam ooit een cd van hem tegen met achterop in het klein, Lucis Trust.
Na enig onderzoek kwam ik uit de circulaire van H.P. Blavadski, Lucifer.
Ik heb het vermoeden dat David Icke daarmee een bepaalde relatie heeft, ideologisch gezien. En wat ik weet van de theosofische genootschap is dat ze met een stippellijntje verbonden zijn met Lucifer. En het gebruik binnen bijv. de vrijmetselarij dat vooraf kenbaar wordt gemaakt wat nen van plan is. Een ongeschreven wet waarna nooit kan worden gezegd kan worden dat dit zonder voorkennis is uitgevoerd. Ieder signaaltje hoe criptisch en piepklein ook, is er één.
Wat je ook beweert bewijsvoering is pas na overlijden voorhanden en zelf dan, hoe communiceer je dat dan? Het een en ander past wel in bepaalde filosofieën die in relatie staan tot karma. Maar heel veel is speculatief en zet wel aan tot nadenken en daar is niets mis mee. Zo is door veel mensen het vermoeden gedeeld, en niet onterecht, dat bij het accepteren van de experimentele prik, er een scala van zaken een andere wending krijgen. Maar ja, je wilde toch op vakantie !!!!
Maar vanuit spiritueel oogpunt is het ook de breuk met de oorsprong van het ‘menszijn’. De mens, evenals de planten en dieren en alles wat bestaat, is een creatie van de opperlogos, of in minder populaire termen God. Door het DNA concept te vernaggelen en deels onder patent te komen van, ronduit de Satan Bill Geets, ben je al een deel kwijt aan deze satanische knechtenbende. enz, enz.
Ga je dood, en dat ga je, door deze o.a. grafeenoxidemix en meer smeerlapperij dan kom je niet in dezelfde discipline terecht als de niet gevaccineerden. Dan blijf je ronddolen als een demon die zielloos zichzelf al met het nemen van de prik van iedere clementie heeft ontdaan. Prikspijt achteraf is dan te laat.
Dan zijn er nog die stellen dat het niet ondenkbaar zou kunnen zijn dat hun vacante zielsresten ingelijfd kunnen worden bij minder goed bedoelende entiteiten zoals de parasiet dat doet om langs de onstoffelijke weg stofelijk binnen te kunnen komen bij de mens. Vandaar dat een anti parasitair middel als ivermectine en hydrochloroquine op de verboden lijst moest. https://www.youtube.com/watch?v=_iu7fmyJBBQ&ab_channel=FBI