“Daar sta je dan. Met je koffers, rugtas en kind . Voor jouw ouderlijk huis waar je ouders met open armen jullie staan op te wachten. Een grote smile op hun gezicht, want hoe fijn is het om weer leven en geluid in huis te hebben. Alle kinderen zijn uit huis, dus ze zitten altijd met z’n tweetjes en moeten het hebben van visites. Ja, wat zijn ze blij om ons te zien. Dit zal ons tijdelijk verblijf gaan worden, want ik heb besloten om alles te laten afsluiten thuis.

Ik heb gemengde gevoelens. Ik lach als een boer met kiespijn. Niet omdat ik niet blij ben… maar omdat dit niet de manier was om terug naar mijn ouders te keren, nota bene op deze leeftijd, altijd zelfstandig geweest en gesteld op mijn privacy. Ik heb altijd zo hard gewerkt, dus vraag mij af waar het mis is gegaan.

Sinds mijn energiecontract afliep in juni, ging het bergafwaarts. Inmiddels is de rekening 900 euro per maand en kan ik mijn termijnbedrag niet wijzigen. Dan moet ik telefonisch contact opnemen. Ik bleef maar bellen en bellen, maar geen gehoor. Heel lovend allemaal, prinsjesdag. Maar op 1 oktober wordt er wederom 900 euro automatisch afgeschreven. Dat krijg ik niet terug. Al 3 maanden lang.

En nu kan ik niet meer. Echt niet meer. Het is veel te koud thuis, energielabel G en durf de verwarming niet aan te zetten als ik nu al 900 euro per maand moet betalen. Temperatuur thuis gedaald naar 10 graden. Alleen had ik het misschien nog volgehouden, maar ik wil het mijn kinderen niet aandoen. De afgelopen dagen mochten ze daarom bij mij in bed slapen. Lekker dicht tegen elkaar aan. Dat vonden ze trouwens helemaal geweldig

Ik behoor tot de middeninkomens. Fulltime baan.

Nergens recht op.

Ik word van het kastje naar de muur gestuurd, terwijl ik moet blijven betalen. Ik vraag mij ondertussen af of ik er wel goed aan doe om fulltime te werken. Want wat nou als ik minder zou verdienen, zou ik er dan beter voor staan misschien? Ik weet het niet..

Want ondertussen staat mijn sociale huurwoning op de lijst voor sloop, waardoor ik geen recht meer heb op een sociale huurwoning en naar vrije sector of koop moet wat ik nu al helemaal niet kan betalen. Want daar zijn de prijzen ook gigantisch omhoog gegaan. Onzekere tijden. Ik vraag mij af waar ik in beland ben.

Ik wil niet klagen, ik moet eigenlijk positief zijn. Want we eten, drinken en zijn gezond. We hebben elkaar. Als ik nu weer naar de vrolijke gezichten van mijn ouders kijk en ze zie spelen met hun kleinkind, word ik toch een beetje getroost. En dan de vragen van de kinderen: Mama, gaan we bij opa en oma wonen nu? Nee lieverds, dit is voor tijdelijk. De schade van de afgelopen maanden compenseren en besparen voor wat er komen gaat.

En natuurlijk is het fijn om weer even kind te mogen zijn in je ouderlijk huis. Maar dit had ik zo niet gewild, hoe dankbaar ik ook ben. Want sommige mensen hebben helemaal geen ouders meer

Tekst van een Facebook vriend gekopieerd..”

Vragen

• Wie bepaalt dat je ‘nergens recht op hebt’?
  – De regering en het Parlement, die stellen wetten op. Blijkbaar hebben ze ervoor gezorgd dat jij nu het idee hebt dat je geen recht(en) hebt!
• Waar baseert de overheid dit recht op?
  – Op de grondwet.
• Wie heeft de grondwet opgesteld?
  – Regering en het Parlement.
• Wie heeft het Parlement rechten gegeven?
  – De kiezer.
• Wie heeft de kiezer het recht gegeven om het Parlement te mogen kiezen?
  – De wet.
• Hoe kan de wet rechten geven?
• En hoe kan iets (de wet) jou rechten afnemen?
• Welke toverspreuk is daarvoor gebruikt?

Magie

Kortom dankzij een magische formule hebben we nu massaal het gevoel dat we ‘nergens recht op hebben’ en dat er mensen zijn die meer rechten hebben dan anderen. En dat we ook gehoorzamen aan degenen waarvan we denken dat ze onze bazen zijn.

‘Ja, hallo, zeg, maar als ik mijn rekeningen niet betaal, dan sluiten ze me af en sturen de deurwaarder op me af!’

Klopt. Maar dat wil niet zeggen dat ze het recht hebben om jou dit aan te doen.

‘Wat schiet ik daarmee op, te denken dat ze mijn rechten afgepakt hebben die ze zelf niet hebben?’

Als je je dit gaat realiseren dan stop je met denken dat je nergens recht op hebt. En vanaf dan begin je anders tegen de zaak aan te kijken. Doe je dit samen met steeds meer mensen, dan zal op een gegeven moment niemand meer gehoorzamen aan ‘magische formules’ die we geleerd hebben wetten te noemen. Vanaf dat moment kunnen we kijken of en hoe we het anders gaan organiseren. Terwijl er nu maar 1 mogelijkheid is, lees Bijna al het recht is onrecht.

Want volgens mij heeft iedereen slechts 1 recht. Gebaseerd op die gedachte kan niemand een ander schade of kwaad doen. Alle andere zogenaamde rechten zijn niet meer dan onrecht.

Rob Vellekoop, 2 oktober 2022