Hoe komt een mens ertoe zijn baan op te geven, zijn huis te verkopen en een ruïne te kopen in Frankrijk. Hans Roverts deed het. Dit is zijn verhaal over hoe hij de aanwijzingen opvolgde die hij kreeg en wat het gevolg daarvan is voor zijn leven. Een korte geschiedenis van De Natuurlijke Tijd in de Vogezen.

Tuin

Ik zit bij Hans Roverts in de tuin van De Natuurlijke Tijd ergens diep in de Vogezen. Het vriest een beetje, maar een aangenaam zonnetje verwarmt ons net voldoende om een paar uur te blijven zitten, waarin hij zijn verhaal doet. Het is 2009 als hij voelt dat hij steeds harder naar het buitenland wordt geduwd. Hij werkt dan als grafisch ontwerper bij een krantendrukbedrijf. Hans vraagt zich af wat hij wil. Het blijkt dat hij meer creativiteit zoekt en vindt uit dat hij naar buiten wil. In eerste instantie denkt hij eraan kluizenaar te worden, maar Roverts beschouwt dit als een vluchtreactie. Ook wil hij iets met mensen.

Uiteindelijk kristalliseren zijn gevoelens en gedachten uit in het idee om een natuureducatief centrum te beginnen. Hij kijkt rond in Nederland, maar komt er al snel achter dat een dergelijke mogelijkheid alleen bestaat in qua natuur onaantrekkelijke gebieden. Dan is er de impasse, moet hij naar het buitenland?

Via het blad Spiegelbeeld komt hij terecht bij Ecolonie, dat ligt in de Vogezen, op een dag rijden van Nederland. Hier kijkt hij wat rond en keert weer terug. Wat later heeft hij een lucide droom die zijn leven op zijn kop zet. Hij weet niet wat hem overkomt. Als waarnemer ziet hij zichzelf in een tuinbroek bezig op de plek met de ruïne die hij in Frankrijk had gezien. Wanneer hij wakker wordt vallen allerlei kwartjes, deze plek hoefde niet te duur te zijn en het lag niet te ver van Nederland. Omdat de natuurkennis van hem in het Nederlands is, moet hij zich richten op zijn taalgenoten. Dus een dergelijk centrum kan in het buitenland liggen, maar dan niet te ver van Nederland. De Vogezen voldoen hier prima aan.

Duidelijk voelt hij dat hij geduwd wordt in een bepaalde richting.

Vlakbij Ecolonie ligt de gedroomde ruïne en hij doet wat navraag. Al snel wordt duidelijk dat niemand het terrein kan kopen door erfenisproblemen. Toch legt hij zich hier niet bij neer. Dankzij een Nederlandse makelaar die navraag doet en in actie komt, kan hij het twee weken later toch kopen en zoals dat in Frankrijk niet ongewoon is, kan hij zijn plek pas anderhalf jaar later betrekken.

Mooiste weken

Zelf beschrijft hij ze als de mooiste weken van zijn leven, wanneer hij letterlijk als een god in Frankrijk in zijn juist verkregen paradijs woont. Na drie weken is daar opeens zijn ‘slechte rug’ verleden tijd, waar hij al zoveel jaren last van had. Op zijn landgoed zit hij heerlijk aan het stroompje dat hier doorheen klettert. Hier woont hij uiterst primitief in een caravan, met alleen een gasfles, een fiets en een lamp op gas en zonder tijd (klok). Ondanks dat hij zo weinig bezit, bezorgt het hem oneindig veel plezier.

Hans beleeft een hele creatieve periode terwijl hij ’s avonds aan zijn kampvuurtje zit. Voor een jaar gaat hij met de woon-werkgemeenschap Ecolonie een overeenkomst aan. Dan legt hij wandelpaden aan in de zogenaamde Wolvenvallei. Dit is een vallei niet ver verwijderd van het terrein van Hans. Langs het betoverend mooie beekje legt hij een mooie route aan in deze vallei, dat later onderdeel zal gaan uitmaken van zijn initiaties.

Initiatie

Zelf zegt hij achteraf, dat hij tijdens de samenwerking met Ecolonie een roze bril draagt. Hij ziet de misstanden niet. Totdat de leider van de woonwerkgemeenschap van zijn voetstuk valt. “De essentie van initiatie is het opklimmen tot het niveau van leermeester. Initianten zetten zich weleens af tegen hun leermeester, mijn leerlingen krijgen dan van mij een pluim.”

Het pakt anders uit in de relatie tussen Hans en Henk-Jan. Door een conflict met zijn ‘meester’ keert Hans terug naar zijn oude project. Henk-Jan geeft zijn leerling geen compliment, maar draagt hem op zijn terrein te verkopen, zo niet dan zal hij hem binnen twee en een half jaar ‘kapot maken’. Uitgerekend op die plek gaat Hans wat later initiaties verzorgen voor in eerste instantie jongeren die via Jeugdzorg Oss bij hem een wekenlang traject starten.

Loslaten

In de eerste fase krijgt hij veel hulp van allerlei mensen, ook van ex-deelnemers van Ecolonie. Het dak van de voormalige glasblazerij uit 1356 is ingestort, er moet veel puin worden geruimd om alles bewoonbaar te maken. Op de een of andere manier, trekt hij deze mensen naar zich toe. En krijgt hij dan ook veel hulp, ook van gulle donateurs die zijn project van harte steunen.

Hans verklaart dit met:
“Loslaten is vertrouwen in de toekomst. Als het niet komt dan hoort het niet bij mijn pad. Dus je moet in het hier en nu blijven. Niet mijn wil, maar uw wil geschiedde.”

Met die houding leeft hij. (Hij vertelt dat hij nog wel wat geld achter de hand had)

Ook zegt hij dat “Als je iets wenselijk acht, dan komt het ook. Genoeg is genoeg. Gebrek stimuleert creativiteit. Dat wil zeggen dat je nog wel openstaat voor overvloed. Je bent ziel en geest in een materialistische wereld.”

Initiaties

Na de aanloopfase werkt hij drie en een half jaar samen met Jeugdzorg Oss en helpt veel jongeren op weg. Met hen start hij hun initiatie, al realiseert hij zich pas later na het lezen van het boek ‘De wilde man’ van Robert Bley, dat hij aan het initiëren is.

Hierover vertelt hij dat initiaties uit de maatschappij zijn weggesneden. Net zoals de Romeinen opzettelijk initiaties naar volwassenheid weghaalden, zodat de mensen zwakker dus gemakkelijker aangestuurd konden worden. “Jongens willen erkend worden in hun geen kind meer zijn, door dingen te doen waarvan ze denken dat volwassenen dit ook doen. Ze bootsen een soort initiatie na. Ieder mens gaat die fases in zijn leven door. Denk aan naar school gaan, het leger ingaan, rijbewijs halen, enzovoort.”, zo vertelt hij begeesterd.

Op dezelfde manier als de Romeinen, vertelt Hans, de overwonnen Grieken hun initiatie-mogelijkheden ontnamen (De oude Grieken hadden een rijke initiatie-traditie.), zo verkerstende de Kerk twee a drie eeuwen na Christus de rituelen en initiaties.

Kijk naar de doop, bij het wisselen van de tanden de communie, de puberteit werd het vormsel, de initiatie naar volwassenheid werd het huwelijk. Verder zien we de initiatie in vaderschap met de doop en het nestorschap door het pensioen.

Door het wegvallen van de invloed van de hedendaagse kerk op de samenleving vallen al deze initiaties weg, anders gezegd raken de verwesterse culturen hun initiaties kwijt. Hans biedt jongeren, maar ook volwassenen weer de mogelijkheid op zijn terrein De Natuurlijke Tijd initiaties te ondergaan, daarbij speelt de Wolvenvallei een belangrijke rol.

Bij De Natuurlijke Tijd zijn er allerlei initiatie-programma’s, namelijk die naar (jonge) man, de mentor en vader en zoon.

Koud

Na een kleine twee uur praten in de tuin begint de kou langzaam in onze botten op te trekken. De zon doet nog altijd zijn best warmte te verspreiden, maar een koude wind doet ook mee. In het besef dat we nog vele uren over initiaties kunnen praten, komen we nog even terug op de rode draad van zijn verhaal.

Als rode draad van de de initiaties noemt Hans Roverts het uitgangspunt:

‘Wie je bent, bepaal jezelf. Je bent altijd goed.’ Hij velt geen oordeel over goed of slecht, wel dragen de deelnemers de consequenties van hun daden.

“Je bent goed zoals je bent, maar je bevindt je niet altijd op de juiste plaats. Je mag ook fouten maken, maar dan moet je deze wel corrigeren, dus daarvoor de verantwoordelijkheid nemen.”

De initianten zullen tijdens hun initiatie meer ontdekken over wie zij zelf zijn, daarbij helpt hij ze hun grenzen te vinden, door zichzelf tegen te komen. Hij geeft een duwtje als mentor, maar de initiant geeft zelf de richting aan.

Info

Dit is een stukje van de geschiedenis van de oorsprong van De Natuurlijke Tijd. Het is tegenwoordig een vereniging die niet alleen initiaties aanbiedt, maar ook alternatieve overnachtingsmogelijkheden, zoals het verblijf in de gastenkamer, in een joert, een caravanhut, hobbithuisje of in je eigen tent in het bos.

De Natuurlijke Tijd,
natuureducatief centrum en initiatie-school in Hennezel, Frankrijk

Informatie over initiaties, overnachtingsmogelijkheden en dergelijke vind je hier

 

Rob Vellekoop, 17 februari 2023