Aangezien we zijn grootgebracht met het idee dat een democratie goed is en dat hiervoor geen positief alternatief bestaat, kan ik me voorstellen dat je nu je wenkbrauwen fronst. Maar ja, er zijn positieve alternatieven voor een democratie en dat is geen dictatuur of anarchie. Laten we er met eentje beginnen van Graham Wright .

Wetten zonder regering

Wright legt uit hoe dit eruit ziet in de video ‘wet zonder regering’. Hij gaat ervan uit dat regels worden opgesteld door de wetten-industrie en dat deze regels ontstaan wanneer aan intermediairs gevraagd wordt op te treden bij conflicten.

Wetten zijn namelijk eigendomsregels beredeneert hij, die ontstaan als oplossing voor conflicten. Ze zijn nodig omdat er schaarste is en verschillen van inzicht.

In onze samenlevingen is er maar 1 instantie die wetten maakt, het is de regering, die daarmee monopolist is in de wetten-industrie. Concurrentie wordt niet toegestaan, denk aan anarchie.

Een regering of staat is een territoriale monopolist van wetten, waarbij dit in stand wordt gehouden via macht. De regering bemiddelt echter eveneens over conflicten die over hemzelf gaat. Hierbij sluit hij zichzelf uit van wetten tegen agressie. (Red. Denk aan de inzet van de politie of het leger of geheime diensten, die gelegaliseerd slachtoffers mogen maken, waardoor hun actie geen geweld of doodslag meer heet, maar handhaving of oorlogvoeren) Bijvoorbeeld stelen, wat zij belasting noemen en dan wel geoorloofd is.

Monopolie

Laten we even stilstaan bij het monopolie van de wetten-makerij. Wright geeft aan de hand van een eenvoudig voorbeeld heel duidelijk aan hoe dit in alle verbluffende eenvoud werkt.

Iemand, een vorst, ridder of iets dergelijks, verklaart dat hij de enige is die wetten maakt in dit territorium. Als de rest dit accepteert dan vormt deze persoon voortaan de regering. Hij is dan de uiteindelijke beslisser in alle geschillen, ook die waarin hij zelf betrokken is. Hij staat als leider boven de wet, omdat hij de regels maakt en de rest van de bevolking leidt en stuurt. Dit is een typische meester-slaafrelatie tussen de heerser en de onderdanen.

Hoe komt het dat anderen dit accepteren? Het is toch duidelijk dat de heerser een bruut is?

De leider weet hen er echter van te overtuigen dat hij nodig is om de orde te bewaken en dat hij de rechtmatige heerser is. Om zijn positie te behouden heeft hij propaganda nodig, omdat de heerser ver in de minderheid ten opzichte van de bevolking is.

Statenloze of vrije maatschappij

In een statenloze of vrije maatschappij, dus zonder heerser/regering kan iedereen wetten/regels opstellen. Het voordeel van een dergelijke samenleving is dat iedereen als intermediair kan optreden, zo lang deze onpartijdig, eerlijk en rechtvaardig is. Zo niet, dan schakelen de burgers, zijn klanten hem eenvoudigweg niet meer als intermediair in.

Als de samenleving qua omvang groeit dan kunnen mensen er hun beroep van maken. Zij zijn dus geen heersers, en hebben geen bevoorrechte positie.

De maker van onderstaande video heeft ook nagedacht over een mogelijke manier, hoe om te gaan met misdaad in een vrije maatschappij.

Hij zorgt ervoor dat er steeds een soort marktwerking is. De intermediair hierboven is een bedrijf, waarvan er vele zijn. Deze behartigen de belangen van hun klanten als er iets misgaat. Zij regelen ook eventueel de bewaking en als er sprake is van een misdaad dan nemen zij tegen de dader ook maatregelen, echter deze worden steeds afgestemd met de belangenbehartiger (ook een bedrijf ) van de tegenpartij.

Als deze vertegenwoordigers er op hun beurt niet met elkaar uitkomen, dan schakelen zij op hun beurt weer een mediator in, zeg maar een soort rechtbank. Hiervan zijn er ook weer verschillende die elkaar beconcurreren.

Deze dienstverleners op zich worden weer gecontroleerd en hun acties worden in de gaten gehouden door bedrijven die bijvoorbeeld consumenten adviseren wat het beste dienstverlenende bedrijf is op het gebied van bewaking. Daarnaast zijn er toezichthouders, die er hun bedrijf van hebben gemaakt te kijken of bedrijven zich niet te buiten gaan aan corruptie of onbekwaam zijn. Zij worden voor hun service betaald door de consumenten.

Je zou kunnen zeggen dat er voor elke activiteit meerdere bedrijven zijn die voortdurend in het belang van de consument handelen, op straffe van verlies aan klanten dus omzet. Dat alles lijkt te kunnen voorkomen dat er een heerser opstaat die de macht binnen een samenleving weer naar zich toetrekt, misbruik maakt van zijn positie en zich boven de wet stelt.