Vaak wordt gezegd: ‘niemand weet wat er gebeurt bij het sterven, niemand weet of er een leven is na de dood, want nog nooit is iemand teruggekomen om het te vertellen.’ Maar dat is helemaal niet zo. Het onderzoek naar het bestaan van een leven na de dood is heel uitgebreid en ondertussen goed gedocumenteerd. Hier volgt slechts een heel korte introductie, men kan een bibliotheek vol schrijven over dit onderwerp. Er zijn alvast 6 werkgebieden vol aanwijzingen en met tal van onderverdelingen.

• Culturele en religieuze geloofssystemen.
• Parapsychologisch en metafysisch onderzoek.
• Mediums, channeling, intuïtie.
• Onderzoek naar bijna-dood ervaringen en reïncarnatie.
• Kwantum fysica.
• Persoonlijke ervaringen van mensen uit alle culturen en tijdperken.

Some people are so afraid to die that they never begin to live.
(Henry Van Dyke)

Culturele en religieuze geloofssystemen

In alle religies, in alle culturen, in alle tijdperken en bij alle beschavingen is het geloof in een leven na de dood terug te vinden. Ook in de huidige erg materialistische tijd gelooft nog steeds meer dan de 75% van de mensheid in een voortbestaan na de dood (in moslim landen zelfs meer dan 90%). Hoe dit niet-fysieke ‘afterlife’ wordt beschreven en wat er precies gebeurt tijdens het stervensproces, daar zijn de meningen over verdeeld.

Maar dat er ‘iets’ de dood overstijgt, is een geloof of een weten wat teruggaat tot de dageraad van de mens. De naamgeving verschilt (een onsterfelijke ziel, een eeuwige spirit of puur bewustzijn) maar de overtuiging blijft: de dood is slechts een overgang, een poort naar een andere dimensie en geen definitief einde.

De abrahamitische religies (jodendom, christendom, islam) geloven in een hiernamaals, maar de ziel wordt geoordeeld en de morele keuzes die men op Aarde maakt, bepalen waar men terechtkomt (hemel, hel of vagevuur). De Oosterse religies geloven in reïncarnatie, karma en het wiel van Samsara (wedergeboorte). Er zijn ondertussen vele beschrijvingen van het hiernamaals en de onsterfelijkheid van de ziel.

In vele teksten beschreef Plato zijn theorie van de eeuwige ziel en metempsychose (transmigratie van de ziel). Hildegard van Bingen (1198-1179) kreeg visioenen toen ze 43 jaar was en stelde ze ter schrift. Dante Alighieri (1265-1321) schreef La Divina Comedia, een visionair reisverslag door de drie rijken van het hiernamaals: hel, louteringsberg en hemel.

Wetenschapper Emanuel Swedenborg (1688-1772) had een reeks visioenen over de geestelijke werelden waarna hij talrijke boeken schreef, waaronder Hemel en Hel. Jacob Lorber (1800-1864) hoorde in 1840 een innerlijke stem die hem opdracht gaf te schrijven. Zo ontstond een uniek werk van meer dan 10.000 pagina’s.

Paleontoloog Teilhard de Chardin (1881-1955) probeerde de evolutietheorie samen te brengen met de goddelijke schepping. Van hem is de bekende uitspraak: ‘We zijn geen menselijke wezens die het spirituele ervaren. We zijn spirituele wezens die het menselijke ervaren’.

Ook medium Jozef Rulof (1898-1952) schreef (samen met zijn gids Alcar) vele boeken naar aanleiding van zijn astrale reizen in de geestelijke werelden. Rudolf Steiner (1861-1925) gaf vele gedetailleerde lezingen over de ontwikkelingsweg van de ziel doorheen de astrale en geestelijke rijken. Bekend zijn ook het Tibetaanse en Egyptische dodenboek. Er zijn eigenlijk duizenden namen te geven en evenveel boeken op te sommen waarin de geestelijke werelden en de reis van de ziel na de dood in beschreven staan.

Dying is an art, like everything else.
(Sylvia Plath)

Parapsychologisch en metafysisch onderzoek

Tussen 1840 en 1920 was er een opleving van de beweging voor spiritisme en overal werden verenigingen gestart en seances gehouden waar een medium contact probeerde te maken met geesten en overledenen. De verenigingen (zoals de Society for Psychical Research) houden zich bezig met dingen als automatisch schrijven, boodschappen via een ouijabord, seances, draaiende tafels, geestverschijningen, psychometrie, ectoplasmavorming, spookhuizen, klopgeesten, poltergeist fenomenen,…

Want als de dood niet het einde is dan zijn er in principe tal van niet-fysieke geesten (overledenen) en andere entiteiten hier en nu aanwezig. Het spiritisme zocht en zoekt naar bewijzen voor het bestaan van geesten, naar verklaringen voor ‘bovennatuurlijke’ verschijnselen, naar communicatie met overledenen en wil ook de fraude en het bedrog die vaak aanwezig is bij mediums ontmaskeren.

Of zoals Allan Kardec het zegt: ‘Het spiritisme is een wetenschap betreffende de natuur, de oorsprong en de bestemming van de geesten, alsmede hun relaties met de lichamelijke wereld.’

Het onderzoek naar paranormale verschijnselen (parapsychologie) omvat ook dingen als telepathie, helderziendheid, precognitie (voorkennis), psychokinese (voorwerpen bewegen via geestkracht), mystieke ervaringen, bijna-dood ervaringen, uittredingen, EVP (electronic voice phenomena), ITC (instrumental transcommunication),…  Deze worden met wetenschappelijke methoden en technieken onderzocht en verschillende universiteiten zijn daarbij betrokken.

In 1973 richtte astronaut Edgar Mitchell het Institute of Noetic Sciences op. Het instituut doet onderzoek naar onderwerpen als spontane remissie, meditatie, bewustzijn, alternatieve geneeswijzen, op bewustzijn gebaseerde gezondheidszorg, spiritualiteit, menselijk potentieel, paranormale vermogens, psychokinese en het overleven van bewustzijn na de lichamelijke dood.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Paranormale fenomenen

Paranormale fenomenen zijn niet direct wetenschappelijk verklaarbaar waardoor veel mensen denken dat dit veld een pseudowetenschap is, een soort verzameling van subjectieve overtuigingen, opvattingen en praktijken. Maar er zijn ondertussen voldoende studies, objectieve onderzoeken en vooral ervaringen voorhanden om te kunnen spreken van een nieuwe discipline: paranormale wetenschap.

De EVP en ITC data omvatten ondertussen duizenden stemmen van geesten op band, dat wil zeggen elektronische stemverschijnselen op opname apparaten. Uitvinder Thomas Edison werkte jarenlang aan een ‘spirit phone’, een toestel om te communiceren met geesten.

In 1979 verscheen een boek van Raymond Bayless en Scott Rogo (Phone calls from the death) waar ze 50 gevallen beschrijven van overledenen die proberen contact te maken via de telefoon. Bayless beweerde: ‘Er is voldoende overtuigend bewijs dat er geesten zijn die proberen contact te maken met levende mensen’. In 1971 publiceerde Konstantin Raudive het boek Breakthrough over zijn experimenten met EVP en de duizenden opnames van stemmen.

Het bestaan van EVP fenomenen wordt algemeen aanvaard door de wetenschap gezien er zoveel opnames bestaan, maar meestal worden ze weg verklaard als fraude of veroorzaakt door natuurlijke oorzaken (radio interferentiepatronen) of als niet afkomstig van geesten maar een foute interpretatie van de onderzoeker (pareidolie). In 1982 stichtte Sarah Estep de American Association Electronic Voice Phenomena (AA-EVP) waar onder meer een gestandaardiseerde methode beschreven staat om zelf aan de slag te gaan en EVP communicatie te ontvangen en waar ook enkele opnames te beluisteren zijn.

Infrageluid

Infrageluid is geluid met een zo lage frequentie dat het onhoorbaar is voor de mens (lager dan 20 hertz). Sommige dieren (olifant, walvis, neushoorn, giraf, tijger,…) gebruiken infrageluid om te communiceren met elkaar of om prooidieren te verlammen.

Infrageluid (infrasone trilling) kan ook door natuurlijke fenomenen ontstaan (zeegolven, lawines, aardbevingen, vulkanen, meteoren). Vandaar dat bepaalde dieren wegvluchten lang voordat een natuurramp zich ergens voordoet (ze nemen de trillingen waar). Onderzoekers van paranormale activiteiten suggereren dat geesten makkelijker kunnen communiceren via infrageluid met mensen die hooggevoelig zijn voor de lage geluidsfrequenties.

De 18,9 hertz frequentie wordt soms ook de ‘geest frequentie’ genoemd, de meeste mensen horen die niet (volledig), maar voelen het wel. De ‘angst’ en het drukkende gevoel wat sensitieve mensen bij spookhuizen opvangen, wordt wellicht veroorzaakt door infrageluid (al dan niet afkomstig van geesten). Ter info: infrasone en ultrasone frequenties (onder 20 hertz en boven 20.000 hertz) worden ook ingezet als militaire wapens (sonic weapons).

Ook elektromagnetische frequenties (straling), weersomstandigheden (onweer), kosmische gebeurtenissen (zonnestorm) en maanstanden (volle maan) zouden paranormale fenomenen laten toenemen. Het zou kunnen dat geesten dan beter in staat zijn de ionen (atomen) en dus materie te beïnvloeden door elektromagnetische verschuivingen te veroorzaken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Psychokinese

In 1914 publiceerde Henry Holt zijn boek ‘On the Cosmic Relations’ waarin hij de term psychokinese introduceert, met als definitie ‘het vermogen om een object te beïnvloeden’. Er zijn vele verschillende vormen van psychokinese. Telekinese of objecten in beweging brengen als gevolg van mentale concentratie en zonder ze aan te raken. Teleportatie of de rechtstreekse en ogenblikkelijke verplaatsing van objecten van de ene plaats naar de andere.

Pyrokinese of het vermogen om de temperatuur van een object te verhogen of vuur te maken zonder aanwijsbaar fysiek mechanisme. Cryokinese of het vermogen om de temperatuur van het object te verlagen door de trillingsfrequentie van de moleculen te verlagen. Verder ook nog elektrokinese (beïnvloeding van moleculen), biokinese (DNA verandering), geokinese (beïnvloeding van de Aarde en de geologie, aardbevingen), atmokinese (controle van het weer), vitakinese (controle van de eigen gezondheid en het verouderingsproces), en nog meer.

In de film Carrie (1976) toont  Hollywood haar versie van psychokinese tijdens de iconische Prom scene. Parapsychologen stellen zich de vraag of deze vermogens afkomstig zijn uit eigen kracht of is er een psychokinetische wisselwerking met de overledenen in de geestenwereld?

Maar wellicht de belangrijkste opdracht die de paranormale wetenschap zich stelt, is het onderscheid kunnen maken tussen authentieke paranormale en spirituele fenomenen en de fenomenen waarvan gedacht wordt dat ze paranormaal van aard zijn, maar uiteindelijk een logische (materialistische) verklaring vinden of gebaseerd zijn op fraude of subjectieve interpretaties.

Tulpa

Tulpa is een Tibetaans woord wat emanatie of manifestatie betekent. Het gaat over ‘gedachtevormen’ die door spirituele oefening en intense concentratie gematerialiseerd worden als entiteit, meestal in menselijke vorm. Soms gaat het over een psychologisch fenomeen (imaginaire vriend), soms over een paranormaal verschijnsel (entiteit met bewustzijn).

De theosofe Annie Besant verdeelt ze in het boek Thought-Forms uit 1905 in drie klassen: (1) verschijnselen in de vorm van de persoon die ze creëert, (2) vormen die op voorwerpen of mensen lijken en die door natuurgeesten of door de doden bezield kunnen worden, en (3) vormen die inherente kwaliteiten van de astrale of mentale niveaus vertegenwoordigen, zoals emoties.

Occultist William Walker Atkinson beschreef in zijn boek ‘The Human Aura’ gedachtevormen als eenvoudige etherische objecten die voortkomen uit de aura’s die mensen omgeven en die voortkomen uit hun gedachten en gevoelens. Spiritualiste Alexandra David-Néel verklaarde dat ze in het Tibet van de 20e eeuw boeddhistische tulpa’s had zien ontstaan.

Ze beschreef tulpa’s als ‘magische formaties die ontstaan door een krachtige concentratie van gedachten.’ David-Néel geloofde dat een tulpa een eigen geest kon ontwikkelen: ‘Als de tulpa eenmaal genoeg vitaliteit heeft om de rol van een echt wezen te kunnen spelen, heeft hij de neiging om zichzelf te bevrijden van de controle van zijn maker’.

Er zijn vier verdelingen te maken wat betreft tulpa’s (dit is het gebied van de magie).

° Sigil: een symbool of reeks symbolen die een verlangen of intentie vertegenwoordigen.
° Dienaren: een verzameling gedachten en drijfveren die complex genoeg is om autonoom te handelen vanuit het bewustzijn van zijn magiër of schepper, zij het met een expliciet doel.
° Egregoren: niet-fysieke entiteiten die door meerdere mensen gedurende een lange periode in stand worden gehouden, waardoor het een karakter van duurzaamheid krijgt dat niet afhankelijk is van een bepaald individu.
° Godvorm: een sterkere tulpa vorm met elementen van egregoren (gevormd door velen) en dienaren (autonoom en met een duidelijk doel).

Sjamanen

Sjamanen zijn ‘magisch-religieuze’ professionals die opzettelijk hun bewustzijn veranderen om informatie uit de geestenwereld te krijgen. Ze gebruiken deze kennis en kracht om de leden van hun gemeenschap te helpen en te genezen. In voorouderlijke tijden waren zij de eerste artsen, diagnostici, psychotherapeuten, religieuze functionarissen, goochelaars, podiumkunstenaars en verhalenvertellers.

In sjamanistische culturen zijn alle volwassenen verantwoordelijk voor hun relaties met spirituele energieën, inclusief die van hun thuisomgeving (geografie, dieren en planten), hun voorouders, hun eigen persoonlijke helpende geesten en Spirit, de scheppende kracht.

De sjamaan is echter uniek omdat hij of zij niet alleen een verhoogde vaardigheid heeft om in niet-waarneembare sferen te reizen, maar ook spirituele relaties gebruikt om veranderingen te creëren die zich zullen manifesteren in de fysieke wereld (vaak voor heling en genezing). Deze definitie onderscheidt sjamanen van andere soorten beoefenaars. Bijvoorbeeld, mediums gebruiken ook veranderde bewustzijnstoestanden, maar ze ondernemen geen actie in die veranderde toestand. En magiërs ondernemen actie in veranderde staten, maar niet noodzakelijk om te genezen.

Volgens Christina Pratt is een sjamaan iemand die meester is geworden betreffende:

° Het vermogen bezitten om naar believen andere bewustzijnstoestanden en werelden binnen te gaan en zichzelf te beheersen terwijl ze in en uit die toestanden en werelden bewegen.
° Bemiddelen tussen de behoeften van de geestenwereld en die van de fysieke wereld op een manier die begrepen en gebruikt kan worden door de gemeenschap.
° Voorzien in de behoeften van de gemeenschap waarin niet kan worden voorzien door beoefenaars van andere disciplines, zoals artsen, psychiaters, priesters en leiders.

Een sjamaan is daarom een specifiek type genezer die een alternatieve staat van bewustzijn gebruikt om de onzichtbare werelden te betreden, waaronder de spirituele, emotionele, mentale, mythische, archetypische en droomwerelden.

Regressietherapie

Bij regressietherapie worden hypnose en inductie technieken gebruikt om iemand in een lichte trance toestand te brengen. Op die manier ontstaat een verlaagde bewustzijnsstaat en kan men beelden, ervaringen, gedachten en gevoelens uit het onderbewuste naar boven halen.

Dit kan helpen bij traumaverwerking en het opheffen van blokkades waardoor men geneest van negatieve input. Vaak zijn die beperkende patronen gelinkt aan gebeurtenissen uit het verleden. Vandaar dat de  regressietherapeut vaak terugkeert naar een vorige levensfase. Dit kan de kind- of jeugdfase zijn, maar men kan ook terugkeren naar de baarmoederfase, naar vorige levens, of naar de fase als geestelijk wezen tussen 2 geboortes in.

Door het herbeleven van bepaalde ervaringen treedt dan soms een spontane heling van het trauma op. Dolores Cannon is één van de bekende namen die zich 50 jaar lang specialiseerde in reïncarnatietherapie, ze schreef 18 boeken over het onderwerp. Uit haar gesprekken met honderden klanten onder hypnose blijkt onomstotelijk dat het leven doorgaat na de dood, dat reïncarnatie bestaat en dat de fysieke Aarde eigenlijk een (harde) leerschool voor zielen is.

De aanhangers van de soul trap theorie beweren echter dat Dolores een recruter is die zielen in de reïncarnatie valstrik moet lokken door hen voor te houden dat terugkeren naar de Aarde en het oplossen van karma onvermijdelijk zijn.

Astraal reizen

Astraal reizen of een uittreding (OBE) is wanneer men de ervaring heeft uit het lichaam te zijn waarna men op reis kan gaan in de astrale werelden (men blijft verbonden met het lichaam via ‘het zilveren koord’). Dit is niet hetzelfde als lucide dromen.

Bij astraal reizen of zielreizen maakt de geest (bewustzijn, astraal lichaam) zich los van het fysieke lichaam waardoor de beperkingen van tijd, ruimte en materie gedeeltelijk wegvallen. Astraal reizen kan aangeleerd worden.

Een buitenlichamelijke ervaring verruimt het perspectief van de reiziger en bevestigt dat er nog vele andere ‘werelden’ (virtuele realiteiten) en dimensies zijn buiten de frequentieband die we waarnemen met de fysieke zintuigen. Bij de dood breekt het zilveren koord voorgoed en kan de ziel (bewustzijn) zich niet langer verbinden met het fysieke lichaam.

Synchroniciteit

Synchroniciteit is ‘zinvol toeval’. Het betekent dat er gebeurtenissen met elkaar verbonden lijken te zijn, waardoor er een positieve of verrassende uitkomst ontstaat. Er heeft geen causaal verband plaatsgevonden tussen deze gebeurtenissen, dus het lijkt op toeval. Het bekende voorbeeld is: je denkt aan iemand die je lang niet gezien hebt en op dat moment belt die persoon jou op. Of je zit met een vraag en het antwoord, de boodschap of het inzicht komen naar je toe via een ’toevallig’ liedje op de radio, of een artikel in een tijdschrift.

Of de juiste hulp komt precies op het juiste moment en schijnbaar uit het niets. Of zoals Elisabeth Kübler-Ross zegt: ‘Er zijn geen vergissingen en toevalligheden. Alle gebeurtenissen zijn zegeningen die ons iets willen leren’. Het bestaan van synchroniciteit zou erop kunnen wijzen dat alles met elkaar verbonden is op een niveau wat onbegrijpelijk is en dat alles elkaar beïnvloedt en dat hulp overal aanwezig is.

Het laat zien dat er veel meer aan de hand is dan wat het materialistisch standpunt voorop stelt. Zoals de reële mogelijkheid dat er een innige samenwerking is tussen het fysieke niveau (3D Aarde) en de geestelijke gebieden en dimensies.

You only live twice: Once when you’re born and once when you look death in the face.
(Ian Fleming)

Lees verder in deel 2 over Mediums, channeling, intuïtie. Onderzoek naar bijna-dood ervaringen en reïncarnatie, Kwantum fysica, Persoonlijke ervaringen van mensen uit alle culturen en tijdperken.

Dit artikel is eerder gepubliceerd op Anastha Aurora