Uit pure nieuwsgierigheid wandel ik door Utrecht en beland in een prachtige kerk. De organist speelt vol energie allerlei liederen. Terwijl ik daar om me heen zit te kijken in de kerkbanken, schuift er een man naast mij aan. Ik kijk opzij en hij knikt me toe. Ik beantwoord hem met een een begripvolle glimlach.
Dan dwalen mijn ogen weer af naar het prachtige orgel dat zich magistraal voor mij uitstrekt in het koor. De man begint te fluisteren. “Ik ben gekomen om u een boodschap te geven. Ik volg u al jaren en ben tot de slotsom gekomen dat u er klaar voor bent.” Ik kijk de man met een schuine blik wantrouwend aan. “Begrijp me niet verkeerd, mijnheer”, vervolgt de man zijn verhaal. “Hoe wonderlijk dit ook mag klinken, ik ken u. Mijn naam is Franciscus, en u kent mij ook. U bent niet voor niets jaren geleden naar Assisi gekomen naar mijn graf in de kerk.” Ik huiver. Mijn nekharen staan recht overeind. Het klamme zweet staat in mijn handen.
Het klopt wat de man zegt. Ik ben inderdaad in Assisi geweest op zoek naar Franciscus. Hoe kan deze vreemdeling dit weten. Alsof hij mijn gedachten heeft kunnen lezen, zegt de man:”Ik ben jouw gids. Ik ben degene die u zocht. In gedachten heeft u steeds met mij gesproken. Destijds stond u echter veel dichter bij de spirituele wereld dan nu, maar u bent weer onderweg terug naar de overkant van het leven.”
Zonder mijn reactie af te wachten, vervolgt hij zijn verhaal. “Jarenlang heeft u besteed aan het overwinnen van negatieve emoties, u heeft er zelfs een trainingsboekje over geschreven.” Ik knik instemmend en voel dat deze vreemdeling mij kent. Op welke manier, daaraan durf ik niet te denken. “Dit jaar heeft u zelfs een uitbreiding van de methode ontdekt. Dit alles is een bijzonder hulpmiddel om mensen te helpen bij het maken van de oversteek.” Ik luister aandachtig. Mijn huivering heeft plaats gemaakt voor vuur. Ik gloei van opwinding.
Ik voel dat ik alleen maar hoef te luisteren. Deze man kan mijn gedachten lezen en beantwoordt ze ook. “Ja,”, vervolgt hij, “u bent er klaar voor om mensen te trainen in het maken van de oversteek naar een groter bewustzijn, zodat ook zij weer anderen hetzelfde kunnen leren. Al eeuwen volg ik de mens, steeds zoekt hij helaas hulp van buitenaf. Hij gelooft niet in zijn eigen kracht en zijn fantastische eigenschappen, die uniek zijn in ons heelal. Motiveer hem om vanuit eigen kracht te opereren. Jij weet als geen ander hoe je dit kunt doen.”
Verbaasd kijk ik naar de man. Direct leest hij mijn vraag en gaat erop in. “Meer bewuste mensen weten dat zij in het Licht moeten gaan staan, in hun kracht en zij weten wie zij zijn. Oneindig bewustzijn is een ziel in een menselijk lichaam. Ook weten zij, beseffen zij, dat zij in Liefde kunnen leven. In Liefde voor zichzelf, maar ook in liefde voor hun medemens. Zij beseffen wat zij willen en doen wat goed voor hen voelt. Waarvan zij zich echter minder bewust zijn, is wat hen voortdurend of meestal belemmert om daadwerkelijk in Liefde te leven.”
“Jij, beste kerel, weet hoe zij dat moeten bereiken.” Dan wil ik daar iets tegenin brengen, namelijk dat ik dat gevoel bijna niet kan bereiken. Dat ik meestal te boos ben op de mensheid om voldoende liefde voor hen te kunnen voelen. De man wuift dit echter weg. “Nee”, zegt hij vastberaden, terwijl prachtige kerkmuziek op de achtergrond klinkt, “Nu bent u te streng voor uzelf. U weet hoe u die Liefde kunt bereiken. Het feit dat u daarin niet 365 dagen per jaar slaagt is van geen enkele betekenis. Het gaat erom dat u de methodes beheerst en deze kunt overdragen op uw bewuste medemens en hen daarmee kunt helpen.”
“Bewuste mensen willen evenmin veroordelen. Zij willen het leven respecteren, de natuur en hun medemens. Hiermee hebben zij echter grote moeite. En u heeft uzelf daarin bewust tientallen jaren getraind. U heeft uw cliënten ermee geholpen. Al diende dit toen een ander doel. Daarna bent u tot op de dag van vandaag bezig geweest om uw negatieve emoties te overwinnen.”
“Uitgerekend dat hebben de bewuste mensen nodig als hulpmiddel. Leer hen op welke manier zij zich van hun belemmeringen en obstakels van negatieve emoties kunnen ontdoen zodat zij zich ongestoord een kunnen voelen met de aarde en de mensheid. Dan zullen zij evenmin iedere dag, elk volledig etmaal in staat zijn om Liefde te voelen voor hun medemens. Echter, zij kunnen zichzelf wel leren voor steeds langere perioden de angst, de onzekerheid en de donkere gedachten te overwinnen en te verjagen.”
“Zij hebben voor deze bewustzijnsvergroting geen verschuiving in dimensies nodig of andere invloeden van buitenaf. De mens heeft de capaciteiten om op eigen kracht verder te komen. Hij moet echter eerst beseffen dat hij deze bezit en daarna dat hij de belemmeringen zelf kan opruimen.”
“Ik voel dat u zich afvraagt hoe u dit alles moet organiseren. Geen nood, mijnheer, de mensen die dit van u willen leren zullen naar u toe komen, zo lang u zich hiervoor openstelt. Dat openstellen doet u door erop te vertrouwen dat u de trainingsmethoden onder de knie hebt.”
De man staat op en geeft mij een hand. “Wij houden contact op dezelfde manier zoals wij dat de afgelopen jaren hebben gedaan. Via de gedachte!” Ik schud zijn uitgestoken hand hartelijk. Dankbaarheid stroomt in mijn hart. Het voelt goed. Ik wil graag doen wat mijn hart me ingeeft.
De uitvoering zou echter nog een ’tijdje’ op zich laten wachten.
Rob Vellekoop, 24 november 2019 en 30 december 2023
Be the first to comment