Het wordt steeds duidelijker dat er mensvijandige nano high-tech in de covid injectievloeistof zit. Dr. Ana Mihalcea onderzocht bloedmonsters van gevaccineerden en ongevaccineerden en trof daarin onnatuurlijke rubberachtige structuren aan. (lees meer) De manier waarop het vaccin in het menselijk lichaam werd verspreid met behulp van nanotechnologie bespreek ik hierna uitgebreid. Vervolgens kan je maar 1 conclusie trekken.
Nanobots
Hydrogel is een mysterieuze substantie, waaruit zich kunstmatige levensvormen kunnen ontwikkelen. Onder invloed van bijvoorbeeld elektromagnetische straling kunnen hiermee nanomachines (nachochips/transmitters) en synthetisch-biologische structuren worden opgebouwd.
Dat klinkt indrukwekkend, maar waar hebben we het nu feitelijk over?
Daarvoor gaan we naar de basis van de nanotechnologie. Bedenk dan wel dat deze technologie nog in zijn kinderschoenen staat, namelijk in de onderzoek/ontwikkelingsfase en dat er veel activiteit in deze nieuwe bedrijfstak aan de gang is.
Laten we beginnen met de nanobots wat een afkorting is van nanorobots. Dit zijn kleine zichzelf replicerende machines waarmee bijvoorbeeld medisch precisiewerk kan worden verricht. Deze microscopische instrumenten veroorzaken een kettingreactie van atomen na een prikkel van buitenaf te hebben ontvangen. Deze microrobots zijn niet zichtbaar voor het blote oog, omdat ze 50 tot 100 nanometers klein zijn. Ze zijn kleiner dan de breedte van een haar. Desondanks zijn ze in staat een signaal te sturen van een externe computer naar onze organen.
Deze minuscule apparaten kunnen zich door ons lichaam voortbewegen en medicijnen op een bepaalde plek bezorgen. Maar daar blijft het niet bij, ze zouden zelfs in staat zijn om chirurgische ingrepen zonder menselijke bemoeienis uit te voeren.
De levenscyclus in het lichaam van deze apparaatjes is afhankelijk van het ontwerp en het doel. Sommige zijn voor tijdelijk gebruik en vallen binnen enkele uren uit elkaar, terwijl andere langer blijven om bijvoorbeeld de gezondheidstoestand waar te nemen.
Dit alles klinkt als een reclamespotje. Maar is het dat ook?
Geschiedenis
De Amerikaanse natuurkundige Richard Feynman was er in de 60-er jaren van de vorige eeuw al mee bezig. In zijn toespraak “Plenty of Room in the Bottom” legde hij de link tussen nanowetenschap en geneeskunde. Hij voorzag dat nanodeeltjes uitstekende koeriers waren voor het medicijntransport in het lichaam.
In 1986 schreef K. Eric Drexler het boek “Engines of Creation” waarin hij aangaf hoe goed nanobots zouden kunnen werken aan uitdagingen van het milieu. Drexler verdeelde een functionele nanobot onder in schakelingen, sensoren en motoren die ziektes in het menselijk lichaam opsporen. Voor hem waren de bots complex, maar mensvriendelijk en ze zouden volgens hem besmettingen kunnen stoppen.
Onderdelen
- Payload een leeg onderdeel dat een specifiek medicijn heeft opgeslagen waarmee de bot door het bloed stroomt.
- Micro camera houdt een kogel voor de nanobot om te reizen binnenin de mens zonder tegen obstakels aan te botsen.
- Capacitor mengt nanobots met bloed elektrolyten om energie te genereren.
- Laser stralen door nanobots verzonden kunnen gevaarlijke materialen zoals plak, bloedklonters of cysten verbranden.
- Ultrasonische signaal generatoren produceren elektrische schokken om te helpen bij het detecteren van gal- of leverstenen.
- Flagellum of swimming tail stuurt de nanobot door het lichaam.
Voor de kritische lezer: de ontwikkeling van volledig onafhankelijk opererende microrobotmachines is nog lang niet klaar.
Hoe werken ze?
De huidige nanorobots reageren op signalen van buitenaf, zoals chemische reacties, temperatuur of radiogolven.
Nanobots hebben een ‘aan’ en ‘uit’ schakelaar, deze maken het mogelijk dat nanobots zichzelf vermenigvuldigen en hun taken kunnen verrichten.
De robots zijn veel kleiner dan menselijke cellen. Ze zouden geprogrammeerd kunnen worden om specifieke zieke cellen te repareren en werken op dezelfde manier als antilichamen tijdens ons natuurlijk genezingsproces.
Ze worden gebruikt in bloedverdunners en zuurstofvoorzieningen. Ze kunnen zuurstof produceren via X-stralen en de bloedsomloop verbeteren voor lichaamsdelen die niet voldoende zuurstof hebben.
En ze worden gebruikt in vaccins.
Vaccinaties
Nanobots worden ook gebruikt als ‘smart vaccines’, voor digitale therapie en orgaantransplantaties.
Het zogenaamde ‘smart vaccineren’ is een nanotechnologie die ervoor bedoeld is het menselijke immuunsysteem te versterken.
Berucht is het wereldwijde experiment tijdens de coronacrisis. Toen werd bijvoorbeeld het Pfizer BioNTech COVID-19 vaccin ingespoten. Dit gebruikte ijzeren nanodeeltjes om RNA moleculen te kunnen transporteren binnenin het lichaam. We kennen allemaal de gevolgen ondertussen daarvan. Lees daarvoor ons coronadossier.
Deze nanodeeltjestransportmiddelen verplaatsten hun chemische lading in onze witte bloedlichaampjes. Tijdens de overdracht wordt de lading omgezet in eiwitten vergelijkbaar met de coronavirus-spike-structuur hierdoor zou het virus geïdentificeerd kunnen worden en de virusverspreiding gestopt.
Nadelen
Farmaceutische bedrijven willen dolgraag nanotechnologie integreren in hun producten. Het blijkt in de praktijk echter uiterst moeizaam om algoritmische formules met medische wetenschap te combineren. Denk daarbij aan:
- Voor het gebruik van nanotechnologie moeten materialen tot op het kleinste niveau onderzocht worden.
- Nanorobots kunnen complete (eco)systemen vernietigen.
- Zelfvermenigvuldigend, kunnen kunstmatige bots een ernstige terugslag hebben als zich een nieuwe variant ontwikkelt.
- Nanobots kunnen het menselijk lichaam voor de gek houden door het ongewilde immuniteitscellen te laten produceren via DNA hacking.
- Nanosystemem kunnen de behoefte aan personeel enorm terugbrengen.
- Er bestaat altijd het gevaar dat nanobots zichzelf eindeloos kunnen verbeteren, met desastreuze gevolgen voor de mensheid.
Conclusie
Het is heel begrijpelijk dat mensen zich zorgen maken over nanotechnologie en zeker wanneer dit toegepast wordt in de geneeskunde, dat wil zeggen onze lichamen binnenkomt. Verhalen als dat er door vaccinatie een ‘aan’ en ‘uit’knop zou zijn geïnstalleerd klinken niet zo vreemd met in je achterhoofd bovengenoemde eigenschappen van het apparaatje.
Als je je realiseert dat nanotechnologie nog in de kinderschoenen staat en dan weet dat miljarden mensen een vaccin met nanotechnologie geïnjecteerd hebben gekregen kan je niet anders dan denken dat de opdrachtgevers ofwel aan een tijdelijke verstandsverbijstering lijden of gewoonweg kwaadaardig en moordlustig zijn.
Rob Vellekoop, 21 december 2024
Geef als eerste een reactie