2 Comments

1. De BildeRberg-Groep Sloper,
   De Sloper,

   Bedrog en politiek van Washington tot Tel Aviv,
   De Amerikaans-Israëlische supremacistische bedoelingen,die tientallen jaren lang op de achtergrond waren gehouden en verborgen waren gebleven,zijn nu voor iedereen duidelijk zichtbaar.

   Ruim veertien pijnlijke maanden lang heeft Israël zijn onmenselijke acties tegen het volk van Gaza afgedaan als ‘defensief’.
   Wij moeten geloven dat de massamoord op tienduizenden burgers en de aanvallen op zijn Arabische buren op de een of andere manier het “recht” van Israël zijn.
   Gesteund door de regering-Biden is Tel Aviv steeds moediger en barbaarser geworden in zijn pogingen om het verzet te onderdrukken en zijn “zwarte” grenzen uit te breiden; simpelweg, omdat het kan.

   Sinds Israël zichzelf in 1948 tot staat op Palestijns grondgebied heeft uitgeroepen, is en blijft Israël betrokken bij de grootste onteigening van een etnische groep in de moderne geschiedenis.
   En na zijn overwinning in de Arabisch-Israëlische oorlog van 1967 is Israël uitgegroeid tot een expansionistische,bezettings- en annexationistische macht,die over uitgestrekte Arabische landen en volken regeert.

   De Verenigde Staten zijn, vooral sinds 1967, het bolwerk geweest voor Israëls expansionistische dromen.
   De Amerikaans-Israëlische supremacistische bedoelingen,die decennia lang op papier zijn gezet en verborgen zijn gebleven,zijn nu voor iedereen duidelijk zichtbaar.

   Vanuit de as van de Tweede Wereldoorlog hielpen de nieuw opgerichte Verenigde Naties, onder druk van de VS,landendiefstal te legaliseren.
   In 1947 zei de Algemene Vergadering (bestaande uit 58 landen) “ja” tegen de oprichting van een Joodse staat op 62 procent van het historische Palestina.

   Ten tijde van de ongelijke verdeling bestond 68 procent van de bevolking uit Arabisch-Palestijnse moslims en christenen,terwijl slechts 30 procent joods was.
   Zionistische plannen om heel Palestina te veroveren,van de Jordaan tot de Middellandse Zee,zijn nooit opgehouden en worden duidelijk vermeld op het platform van de Likud-partij uit 1977:

   “Het recht van het Joodse volk op het land Israël is eeuwig en onbetwistbaar…daarom zullen Judea en Samaria niet aan enig buitenlands bestuur worden overgedragen;tussen de Zee en de Jordaan zal er alleen Israëlische soevereiniteit bestaan.”

   De onmenselijkheid, het onrecht en het militarisme dat we vandaag de dag zien in Gaza,op de bezette Westelijke Jordaanoever,Libanon,Syrië en Jemen hebben diepe wortels in de oprichting van de Joodse staat en haar voortdurende wens om een ​​hegemonisch Eretz Israël (Groot Israël) te creëren in de hele wereld. Midden-Oosten.

   Het expansionistische beleid van het huidige Israëlische regime is geen aberratie. Ze zijn eerder een voortzetting en het onvermijdelijke resultaat van de zionistische politieke ideologie die werd omarmd door de grondleggers van Israël, naar voren werd geschoven door de Labour- en Likud-partijen en die momenteel wordt vervolgd door de fanatici van de extreemrechtse partij Religieus Zionisme.

   Net als de vroege zionisten heeft elke Israëlische leider geloofd in het Joodse recht op heel Palestina en het recht om de inheemse bevolking te verdrijven om een ​​exclusieve Joodse staat te bereiken.
   Hun plannen,doelstellingen en strategieën zijn gedurende vele jaren openlijk verwoord en goed gedocumenteerd.

   Europese grondleggers,mannen als de vader van het moderne politieke zionisme,Theodor Herzl(1860-1904);Ze’ev Jabotinsky (1880-1940), grondlegger van het revisionistische zionisme (voorloper van de huidige Likud-partij);Chaim Weizmann (1874-1952),de eerste president van Israël;en David Ben-Gurion (1886-1973),de eerste premier van Israël,waren het erover eens dat verhoogde Joodse immigratie en verwijdering van Palestijnen nodig waren om de controle over Palestina veilig te stellen en een Groot Israël te creëren.

   Hieronder volgen een handvol van de vele citaten die moeten worden gewogen om het Europese zionisme en zijn etnische zuiveringsplannen voor Palestina en zijn bevolking te begrijpen:

   “Als we het land bezetten,zullen we onmiddellijke voordelen opleveren voor de staat die ons ontvangt.
   We moeten het privé-eigendom op de ons toegewezen landgoederen voorzichtig onteigenen.
   We zullen proberen de straatarme bevolking over de grens te lokken door werkgelegenheid voor haar te creëren in de doorreislanden,terwijl we haar de werkgelegenheid in ons eigen land ontzeggen…
   Zowel het proces van onteigening als het verwijderen van de armen moet discreet en omzichtig worden uitgevoerd.’ – Herzl, 1895 [voor Herzl waren de Palestijnen “het”

   “Er is geen keus:de Arabieren moeten ruimte maken voor de Joden van Eretz Israël. Als het mogelijk was om de Baltische volkeren over te brengen,is het ook mogelijk om de Palestijnse Arabieren te verplaatsen…
   Wij Joden hebben, godzijdank, niets met het Oosten te maken…
   De islamitische ziel moet uit Eretz Israël worden bezemd…[Moslims zijn] schreeuwend gepeupel,gekleed in opzichtige,woeste vodden.” – Jabotinsky,1939.

   “Met een Joods Nationaal Tehuis bedoel ik het scheppen van zulke omstandigheden dat we, naarmate het land zich ontwikkelt,een aanzienlijk aantal immigranten kunnen binnenstromen,en uiteindelijk zo’n samenleving in Palestina kunnen vestigen dat Palestina net zo Joods zal zijn als Engeland Engels of Amerika-Amerikaans is. .” – Weizmann,1919.

   “Met een verplichte overdracht zouden we een enorm gebied [voor nederzettingen] hebben….Ik steun een verplichte overdracht.
   Ik zie er niets immoreels in.” – Ben-Gurion, 1937.

   En:

   “Mijn veronderstelling … is dat een Joodse staat op slechts een deel [verwijzend naar het verdelingsplan] van het land niet het einde is, maar het begin … elke toename van kracht helpt bij het bezit van het land als geheel.” – Ben-Gurion, 1938.

   Vanaf de oprichter van Israël,Herzl,tot de eerste premier,Ben-Gurion, is het doel ‘een land voor Israëli’s,zonder Palestijnen’geweest.

   Bovendien kunnen we, door terug te kijken op de expansionistische strategieën van Israël, beter begrijpen wat Tel Aviv en Washington momenteel van plan zijn voor Palestina en de grotere regio.

   Hun plannen om de hegemonen van de Levant te worden,worden onthuld in het:Plan Dalet (Plan D) uit 1948;Oded Yinon Plan,
   “Een strategie voor Israël in de jaren tachtig;” en 1996 “Een schone doorbraak:een nieuwe strategie voor het beveiligen van het rijk.”

   Plan Dalet – Blauwdruk voor etnische zuivering van Palestina.

   Lang voordat de Britten hun mandaat beëindigden en hun leger uit Palestina terugtrokken, had een kliek van zionistische politieke en militaire leiders, onder leiding van Ben-Gurion, militaire plannen voorbereid voor de onteigening van de Palestijnen zodra de Britten vertrokken waren.

   Plan Dalet (Plan D) werd officieel in werking gesteld op 10 maart 1948. Er werden militaire bevelen gegeven aan het nieuwe Israëlische leger en de Haganah-militie om Palestijnen systematisch en met geweld uit grote delen van het land te verwijderen.

   In de operationele bevelen werd gespecificeerd welke bevolkingscentra het doelwit moesten zijn en werd gedetailleerd vastgelegd hoe de inwoners moesten worden verdreven en hun gemeenschappen moesten worden vernietigd,met behulp van methoden als intimidatie,het in brand steken van huizen,eigendommen en goederen,het slopen van huizen en het planten van mijnen om te voorkomen dat de inwoners zouden terugkeren.

   Op 9 april 1948 werden in Deir Yassin,nabij Jeruzalem,meer dan 150 Palestijnse mannen,vrouwen en kinderen afgeslacht door zionistische terroristische milities (leden van Irgun en Stern Gang).
   Na zes maanden,toen de Nakba (de catastrofe) eindigde,waren ruim 750.000 Palestijnen ontworteld,waren 531 dorpen verwoest en waren elf stadswijken ontvolkt,die al snel opnieuw bevolkt werden door Joodse Israëli’s.

   De vernietiging van Palestijnse gemeenschappen,begonnen tijdens en na de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948,markeerde het begin van Israëls apartheidssysteem voor 78 procent van het historische Palestina.

   Yinon Plan – ‘Strategie voor Israël in de jaren tachtig’

   In februari 1982 verscheen een essay in Kivinum (Directions),een tijdschrift van de World Zionist Organization.
   Het is geschreven door Oded Yinon, een journalist van The Jerusalem Post met nauwe banden met het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken.

   Het Yinon Plan voor het Midden-Oosten bevatte de belangrijkste elementen van het ‘Groot Israël’-plan,weerspiegeld in het expansionistische beleid – onderschreven door de Verenigde Staten – dat Tel Aviv gedurende meer dan acht decennia heeft geïmplementeerd.
   Hoewel de ‘de-Palestinezatie van Palestina’ een prioriteit is geweest,is elke Arabische staat een doelwit geweest van het zionistisch expansionisme.

   Het Yinon-plan benadrukt twee sleutelelementen:om te overleven moet Israël een imperiale regionale macht worden;en om die hegemonie te bereiken moet het de aangrenzende Arabische staten verzwakken en verdelen.

   Het doel van Israël is geweest om kleine, sektarisch gebaseerde Arabische staten te creëren met weinig andere keus dan zich over te geven aan de Israëlische overheersing.

   Het Yinon-plan krijgt vorm sinds de oorlog tussen Iran en Irak (1980-88) en de Amerikaanse invasie van Irak in 2003.
   Israëls belangstelling voor zwakke staten in het Midden-Oosten wordt bevestigd door zijn lucht- en cyberoorlogen en talloze moorden op burgers.prominente oppositiefiguren.

   Sinds 1967 heeft Israël meer Arabisch land opgeslokt.
   Het heeft op illegale wijze Arabische landen in Palestina en de Syrische Golanhoogvlakte geannexeerd;met plannen,zoals onlangs aangekondigd,om de verwoeste Gazastrook te koloniseren en de Westelijke Jordaanoever te annexeren.

   Een schone doorbraak – ‘Nieuwe strategie voor het beveiligen van het rijk’

   Een Amerikaans-Israëlische neoconservatieve onderzoeksgroep van het Institute for Advanced Strategies and Palestine Studies in Washington,DC stelde in 1996 een beleidsdocument op voor de nieuw gekozen Israëlische premier Benjamin Netanyahu.

   Het rapport met de titel “A Clean Break:A New Strategy for Securing the Realm” schetste een actieplan voor de manier waarop Washington en Tel Aviv hun beleid konden integreren om de “vijanden” van Israël te verslaan door het Midden-Oosten te hervormen.

   Opvallend is dat de auteurs van het manifest werkten in het Witte Huis van George W. Bush,binnen het Pentagon en het ministerie van Defensie.
   De hoofdauteur ervan, de voormalige Amerikaanse adjunct-secretaris van Defensie voor Mondiale Strategische Zaken (1981-87),Richard Perle,was een van de sleutelfiguren bij het formuleren van de rampzalige oorlogsstrategie in Irak in 2003,die door de regering-Bush werd aangenomen.

   Om Amerikaanse steun te winnen kreeg Netanyahu het advies om het voorgestelde beleid in een voor de Amerikanen bekende taal te verpakken;Vandaar standaarduitspraken als ‘Israël heeft het recht zichzelf te verdedigen’ en het brandmerken van aanhangers van Palestijnse rechten als ‘terroristen’.

   De strategieën beschreven in de plannen ‘Yinon’ en ‘Clean Break’ waren constructies voor eindeloze Amerikaans-Israëlische oorlogen en chaos in de regio.

   Opgemerkt moet worden dat de Verenigde Staten oorlogen of conflicten hebben gevoerd of gesponsord – gunstig voor de Israëlische strategie – in Irak (2003),Libië (2011), Syrië (van 2011 tot heden),in Libanon,Jemen en het bezette Westen. Bank en Gaza;en met Iran als Israël zijn zin blijft krijgen.

   Om “het rijk veilig te stellen” werd er bij Israël op aangedrongen een agressief beleid van voorkoop en regimeverandering te voeren tegen regeringen in de regio die zich verzetten tegen Israëls expansionistische doelstellingen.
   Netanyahu kreeg het advies om samen te werken met Jordanië en Türkiye om Irak te destabiliseren en Syrië in bedwang te houden door middel van proxy-oorlogvoering.

   In overeenstemming met de ‘clean break’-logica viel de regering-Bush,onder het voorwendsel dat Irak massavernietigingswapens herbergde, in 2003 Irak binnen,wierp Saddam Hoessein omver en ontmantelde de heersende Ba’ath-partij.

   Irak moet zich nog herstellen van de acht jaar durende bezetting en oorlog van Amerika.
   Ondanks het verzoek van de Iraakse regering om de VS te laten vertrekken, heeft Washington geweigerd de resterende 2.500 troepen terug te trekken.

   De Amerikaans-Israëlische oorlog tegen Syrië, die in december 2024 tot de val van president Bahar al-Assad leidde, begon met de ‘Clean Break’-strategie uit 1996 voor de regio.

   Het escaleerde in 2011 toen president Barack Obama de CIA heimelijk opdracht gaf president Assad omver te werpen tijdens Operatie Timber Sycamore .
   Dertien jaar van dodelijke oorlog,frequente Israëlische luchtaanvallen en verlammende door de VS geleide economische sancties zorgden ervoor dat Syrië verarmd,gefragmenteerd en niet in staat was weerstand te bieden aan een buitenlandse invasie.

   Israël kreeg wat het wilde in Syrië,een gebalkaniseerd en verzwakt land.
   De Verenigde Staten,Turkije en hun strijdkrachten domineren in het noorden,terwijl Israël de gebieden in het zuiden controleert.

   Tel Aviv claimt nu de controle over de gedemilitariseerde bufferzone op de Golanhoogvlakte en heeft verklaard van uit te breiden plan te zijn zijn illegale koloniën op de Golanhoogvlakte ,door ze “ voor de eeuwigheid” tot een deel van de Israëlische staat te verklaren. ”

   Netanyahu heeft gretig ‘Clean Break’-voorstellen omarmd over manieren om ‘het rijk te beveiligen’ in Palestina.
   Hij heeft op perverse wijze de Oslo-akkoorden (1993/1995) gesaboteerd,de zogenaamde tweestatenoplossing (land voor vrede) volledig afgeschreven en verdeeldheid binnen de Palestijnse nationale beweging gezaaid.
   De Palestijnse Autoriteit (PA), die door de inmiddels uitgestorven Oslo-akkoorden belast is met een beperkt bestuur over delen van de bezette Palestijnse gebieden, is gereduceerd tot een handhavingstak van de Israëlische veiligheidsstaat.

   van 21 december Het grootschalige gewapende optreden tegen Palestijnse verzetsgroepen in het vluchtelingenkamp Jenin, uitgevoerd door de veiligheidstroepen van de PA, illustreert de omvang van de samenwerking.

   Opgemerkt moet worden dat de aanval werd gecoördineerd met Washington en Tel Aviv, en onder leiding stond van luitenant-generaal Michael R. Fenzel van het Amerikaanse leger, die sinds november 2021 als Amerikaanse veiligheidscoördinator van de Israëlisch-Palestijnse Autoriteit fungeert.

   Clean Break-strategen adviseerden Israël harteloos “de Palestijnen in alle gebieden te achtervolgen.”
   In zijn sinistere overtuiging dat het de Palestijnse nationale wens om terug te keren naar een vrij Palestina fysiek kan vernietigen,heeft Israël de weerloze Gazastrook verwoest en verpulverd.

   Van Herzl tot Netanyahu.
   Van Herzl’s ‘geest hen uit’ tot Netanyahu’s genocidecampagne,de boodschap en acties zijn dezelfde geweest:verwijder alle sporen van Palestijnen.

   En van president Harry S. Truman tot president Joe Biden was de boodschap:de Verenigde Staten zullen voorkomen dat Israël failliet gaat,wat de politieke of economische kosten ook mogen zijn.

   Wanneer Biden beweert dat hij een ‘geëngageerde zionist’ is,zegt hij nadrukkelijk tegen Israëli’s en Amerikanen dat de Verenigde Staten op één lijn zitten met de plannen van Israël om de Palestijnen uit te roeien en hun hoop op een soevereine Palestijnse natie.
   Ook Amerikanen zijn,velen onbewust,toegewijde zionisten geworden door de Israëlische suprematie en het regionale militarisme te financieren.

   Bovendien hebben Amerikaanse politici en de bedrijfsmedia,door de waarheid over Israëls expansionistische plannen te onderdrukken,verslaving van het land aan regionale suprematie en zijn dromen van een Groot-Israël,zonder Palestijnen,gevoed.

   De woorden van Ben-Gurion in een brief aan zijn zoon uit 1937 waren dreigend en onheilspellend:

   “De Arabieren zullen moeten vertrekken,maar je hebt een geschikt moment nodig om dit te laten gebeuren,zoals een oorlog.”
   De huidige zionistische extremisten van Israël hebben de Palestijnse verzetsdaad van 7 oktober 2023 aangegrepen om Ben-Gurions gehoopte “gelegen moment” werkelijkheid te maken,in de overtuiging dat zij,net als hun voorgangers,de geschiedenis kunnen blijven ontsieren.

2. Ken je dat: die haast onbedwingbare neiging om gewoon op straat iedereen uit te schelden voor achterlijke kutmongool met daarbij de vraag of mensen nou ooit nog eens een keer wakker willen worden? Waar zijn we nou toch mee bezig, waarom willen we dit massaal en zou er ooit nog eens iets als inzicht komen bij de grote (luie) meerderheid?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.