kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk

We bevinden ons in een dikke verstikkende mist van gewoontes, regels, normen, waarden, wetenschap, godsdienst en negatieve emoties. Als we in staat zijn een glimp op te vangen van wat er schuilgaat achter die mist komen we bij ons zelf uit. Dat is wat gnostici in de kern geloven, in de zin van weten en zien.

Lukt het ons die belemmeringen te herkennen en erover heen te stappen dan blijkt de wereld, het leven, niet zo ingewikkeld als we het in het algemeen krijgen voorgeschoteld. Het web van onze gedachten, gevangen in wetenschap en kunde vertroebelt meer, dan het inzicht in ons leven ons kan brengen.

Of we nu afkomstig zijn van mars of venus, van de pleiaden of van de maan, of er nu goden zijn of niet, of we de oorsprong van de mens wel of niet begrijpen, het is allemaal razend interessant.

Het brengt ons echter niet dichterbij onszelf, waar eigenlijk volgens de gnostici alles om draait, want we leren onszelf er niet beter door kennen. Die kennis of aannames, kundig geformuleerd in natuurwetten of onderbouwd met indrukwekkende tests helpt misschien het ego van de wetenschapper, maar ons in onze kern biedt het geen herkenning.

Trouwens ondanks de ‘zegeningen’ van de techniek is onze wereld nog steeds overvol van lijdende mensen. Ook de kerk helpt ons niet, laat staan regeringen die eerder met het optuigen van hun egocentrische werelden bezig zijn, dan met het wel en wee van hun inwoners. Gnostici beweren zelfs dat de wereld zodanig is ingericht om de ziel gevangen te houden in illusies en lijden. We zijn dan ook veel meer bezig met de afbetaling van de hypotheek, de elektrische auto of onze baan of pensioen. Met andere woorden de materiële wereld is overgewaardeerd.

Desondanks volgt de massa de visie van de kerk, van het geloof, van hun land zonder zich te realiseren dat ieder mens de waarheid in zich draagt en daarvoor geen hoogwaardigheidsbekleders, presidenten, koningen of pauzen nodig heeft die een goed woordje schijnen te kunnen doen bij god of in uiterste nood toch voor hun onderdanen zorgen.

De main stream spirituele wereld biedt evenmin weinig soelaas met de blik gericht naar buiten in plaats van naar binnen. We laten ons beïnvloeden door verhalen over verschillende dimensies, we klampen ons vast aan buitenaardse samenlevingen die ‘het beste met ons voor hebben’ of wachten op de volgende ontboezeming van een heilige die zijn ligt laat schijnen over onze verwarde planeet.

De grap is dat alle kennis die we ons hele leven opnemen ons geen ene zier helpt op pad naar de krochten van onszelf. Of om het met Boeddha te verwoorden, we gaan er niet door zien. De gnosis, oftewel de kennis die enkel door levenservaring kan worden opgedaan heeft maar 1 vindplaats. Dat is niet in de kerk, niet in toeristische hoogtepunten, niet in de bibliotheek of het een of andere YouTubje laat staan op het internet zelf.

Want zeggen de gnostici, de oplossing voor het menselijke lijden is het doorbreken van alle illusies en wakker worden door te ontwaken! Dat betekent wakker worden met de herinnering aan de goddelijke vonk die ieder van ons in zich heeft.

Het geweldige hieraan is dat die herinnering nergens staat opgeschreven, omdat dit ervaren alleen op individueel niveau kan gebeuren. Het is voor ieder van ons een andere ervaring, maar het levert wel inzicht op, zodanig dat we de leefwereld met andere ogen gaan zien, verlost van alle schillen en lagen, recht op de kern af. Vanaf dat moment kunnen we alles relativeren, niet 24 uur per dag, maar soms slechts korte momenten van zien. Want ook perfectie is natuurlijk een regeltje, niemand is perfect, omdat de aarde, laat staan de mens dat is of kan zijn. Boeddha was evenmin 24 uur per etmaal verlicht, ook hij stond middenin het leven. Ieder mens wordt immers geboren met een lichaam dat verzorgd en onderhouden moet worden. Dat brengt haperingen met zich mee, die we niet meteen willen accepteren.

Kort weg kan je het als volgt samenvatten: de gnosis of innerlijke kennis bezitten we al, het enige wat ons tegenhoudt om dit te zien (ervaren) is de conditionering die las een sluier over ons verstand ligt (de gnostici zeggen: is geplaatst). Er is evenmin slechts 1 pad om tot ons eigen inzicht te komen, maar er zijn miljarden paden. Het is een innerlijke reis die we zelfstandig mogen ondernemen, daarbij kan geen overheid, priester of sjamaan je helpen. Je legt dit pad in je huidige leven af of je doet het de volgende keer. Dat maakt eigenlijk niet zoveel uit, want onze zielen leven toch eindeloos.

Dus probeer heen te kijken door de laag van blubber die ons omgeeft, ervaar wie je bent zonder de (ver)oordelen die je aangeleerd hebt gekregen, herken de opgelegde regels en verwachtingen en schuif ze opzij, de persoon die jij in de kern bent straalt een verheven licht uit, verlicht je omgeving en vind jezelf.

Rob Vellekoop, 21 maart 2025